Είναι από τους καλλιτέχνες που μας συστήθηκαν ως τραγουδοποιοί μέσα από το myspace. Βέβαια, όσοι δεν αρκούνται στα πάνω-πάνω, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μουσικές της έχουμε ακούσει κατά καιρούς μέσα από γνωστές τηλεοπτικές διαφημίσεις, θεατρικά και κινηματογραφικά έργα. Τα τραγούδια της έχουν κάτι από το ρομαντισμό μιας εποχής που μοιάζει να υπάρχει σχεδόν συνωμοτικά στις ψυχές των ανθρώπων. Ο πρώτος της δίσκος με τίτλο «Try a little romance μας» ωθεί να τον ανακαλύψουμε.
Εκείνο που ξέρω είναι ότι δεν ξεκίνησες από μικρή να γράφεις τραγούδια.
Η μουσική ήρθε στη ζωή μου όταν ήμουν 16, μια ηλικία φαινομενικά μεγάλη για ένα τέτοιο ξεκίνημα. Από τη στιγμή όμως που στο σπίτι αποκτήσαμε πλήκτρα, γιατί δεν υπήρχε η οικονομική άνεση για πιάνο, άρχισα να φτιάχνω δικές μου μουσικές. Τα τραγούδια ήρθαν αργότερα. Πριν μάθω να παίζω, πήγαινα σε μια φίλη μου η οποία είχε στο σπίτι της πιάνο κι έπαιζα ό,τι μου ερχόταν εκείνη τη στιγμή, πράγμα που ενώ σε όλους φαινόταν κάτι το ιδιαίτερο, εγώ το θεωρούσα σχεδόν φυσιολογικό. Νόμιζα ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν.
Το πρώτο σου τραγούδι πότε ήρθε;
Μπήκα στη διαδικασία να γράψω μουσική με λόγια για πρώτη φορά όταν έκανα το soundtrack για την ταινία «Κράτησέ με» της Λουκίας Ρικάκη κι έπειτα όταν έπρεπε να γράψω λόγια για κάποια διαφήμιση. Το πρώτο δικό μου τραγούδι γράφτηκε πριν από πέντε περίπου χρόνια, αν θυμάμαι καλά, και λέγεται Blue Song.
Αγγλικός τίτλος, αγγλικός στίχος. Γιατί όχι στα ελληνικά, γιατί σε μια γλώσσα επίκτητη;
Ο αγγλικός λόγος είναι πιο εύπλαστος. Έχει πολλές μονοσύλλαβες και δισύλλαβες λέξεις κι έτσι μπορώ να τις συνδυάσω ευκολότερα με όποια μελωδία έρθει στο μυαλό μου. Νομίζω ότι σε καμία από τις μελωδίες μου δεν θα ταίριαζε ελληνικός στίχος, θα ακουγόταν κάτι ξένο και δεν θα μπορούσα να πω αυτά που ήθελα όπως τα ήθελα χωρίς να επηρεάζεται η μουσική. Γενικά όσες φορές έχει τύχει να γράψω πάνω σε ελληνικό στίχο, η μουσική βγαίνει τελείως διαφορετική. Στη φάση που βρίσκομαι η μελωδία ορίζει δημιουργικά τον στίχο και όχι το αντίστροφο κι αυτό μέσα μου οφείλω να το σεβαστώ. Επίσης θεωρώ ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να γράψω στα ελληνικά. Για να γράψει κανείς καλό ελληνικό στίχο πρέπει να είναι ποιητής.
Try a little romance, λες στον τίτλο τού δίσκου. Άραγε η εποχή μας πόσο ρομαντισμό επιδέχεται;
Άπειρο. Δεν είναι η εποχή αυτή που θα καθορίσει αν εσύ θα δεις πιο ρομαντικά τη ζωή σου. Φυσικά και υπάρχουν διάφορες παράμετροι που κάνουν τη ζωή μας δυσκολότερη, αλλά το να δώσεις μικρές νότες ρομαντισμού στην καθημερινότητά σου δεν είναι κάτι που θα το στερηθείς αν δεν έχεις χρήματα για παράδειγμα. Τον άνθρωπό σου επίσης, θα συνεχίσεις να τον αγαπάς είτε η κατάσταση γύρω είναι μαύρη, είτε όχι. Τον ρομαντισμό μπορεί να τον φτιάξει κανείς όποτε εκείνος θέλει, ακόμα και στα δύσκολα. Το σημαντικό δεν είναι μόνο να τον φτιάξεις, αλλά να τον προσφέρεις σε άλλους, να γίνει κάτι μεταδοτικό.
Το ραδιόφωνο έχει αγκαλιάσει ήδη κάποια τραγούδια σου, κυρίως το Don’t stop.
Ήταν το promo τραγούδι τού δίσκου. Εκείνο που με έχει χαροποιήσει πολύ είναι ότι το συγκεκριμένο κομμάτι δεν το έχουμε σπρώξει σχεδόν καθόλου. Η εταιρία έκανε ακριβώς αυτό που κάνει με όλους τους δίσκους. Μάλιστα, επειδή ο δίσκος καθυστέρησε να βγει, οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί χρησιμοποίησαν αρκετά το mp3 που είχε σταλεί μαζί με το δελτίο τύπου. Είναι πολύ συγκινητική αυτή η υποστήριξη που μου παρέχουν κάποια ραδιόφωνα, όπως το Off Radio, ο Μελωδία και ο Best, τόσο με τις μεταδόσεις τους όσο και με τα λόγια που πλαισιώνουν το τραγούδι κάθε φορά, χωρίς να με γνωρίζουν προσωπικά.
Εσύ τι δεν σταμάτησες ποτέ να κάνεις μέχρι τώρα;
Να χαμογελάω, να ελπίζω, να διασκεδάζω, να αγαπάω…
Όλα με θετικό πρόσημο λοιπόν.
Δεν σταματάω επίσης να αγχώνομαι, κυρίως για τους δικούς μου ανθρώπους, όχι για εμένα. Γενικά έχω το σύνδρομο της μαμάς, θέλω να τους φροντίζω όλους. Το ποτήρι πάντως είναι μισογεμάτο.
Ήσουν το ίδιο αισιόδοξη όταν έψαχνες εταιρία να βγάλεις τα τραγούδια σου;
Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, δεν έψαξα ποτέ εταιρία να δισκογραφήσω τα τραγούδια μου. Εκείνο που με ενδιέφερε πάντα ήταν να κάνω μουσική για εικόνα∙ σινεμά, θέατρο, τηλεόραση. Αυτό που συνέβη ήταν το εξής: κάποια στιγμή ένας φίλος με έβαλε στη διαδικασία να φτιάξω myspace. Εγώ, έχοντας κάποια τραγούδια στο συρτάρι αποφάσισα να τα ανεβάσω. Μάλιστα, μη έχοντας κανονική τραγουδίστρια να τα πει, τα ηχογράφησα με τη φωνή μου. Μέσα από εκεί τυχαίνει να τα ακούσει ο Νίκος Αγλούπας, μου στέλνει μήνυμα και αρχίζω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο ενός δίσκου. Παράλληλα λαμβάνω κι ένα mail από την εταιρία Inner Ear με το οποίο έδειχνε το έντονο ενδιαφέρον της. Κάπως έτσι προέκυψε ο δίσκος. Πόρτες φυσικά είχα χτυπήσει πάρα πολλές όταν έψαχνα να γράψω μουσική για εικόνα, είχα στείλε ντέμο σε πάρα πολύ κόσμο.
Γιατί να βγάλει κανείς δίσκο στην εποχή της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και δεδομένων;
Όσο και να χρησιμοποιούμε το ίντερνετ στη ζωή μας, σχεδόν για τα πάντα, ο δίσκος θα έχει πάντα τη μαγεία τού χειροπιαστού. Να κρατάς στα χέρια σου το cd, να διαβάζεις τους στίχους, να βλέπεις τους συντελεστές. Ίσως να το βλέπω πολύ ρομαντικά όλο αυτό, αλλά για μένα κάπως έτσι έχουν τα πράγματα.
Την ώρα που οι περισσότεροι βγαίνουν με αγγλικά ψευδώνυμα, εσύ χρησιμοποιείς το κανονικό σου όνομα και στη μουσική.
Δεν έχω καμία ψευδαίσθηση ότι το όνομά μου είναι εύηχο, απλά ποτέ δεν θεώρησα ότι θα έπρεπε να κάνω κάτι τέτοιο. Δεν με ενδιέφερε να φτιάξω μια περσόνα υποκρινόμενη πως είμαι κάποια άλλη, η ζωή μου είναι φυσιολογική. Επίσης, την ώρα που δουλεύω 5-6 χρόνια στο θέμα της μουσικής θα ήταν κάπως αστείο ξαφνικά να το αλλάξω επειδή πιθανόν να ακουγόταν άσχημα στα αυτιά κάποιων.
Μπαίνοντας στο χώρο τού τραγουδιού πιο επίσημα πια, πώς τα είδες τα πράγματα;
Δεν έχω προσδοκίες από το χώρο του τραγουδιού. Έχω την τεράστια χαρά να έχω μαζί μου καταπληκτικούς μουσικούς που είναι παράλληλα και καταπληκτικοί άνθρωποι. Είναι οι: Ευαγγελία Ξυνοπούλου (Φωνητικά-Κρουστά), Εύη Κουρτίδου (Κιθάρα-Φωνητικά), Κωστής Καριτζής (Βιολί-Τρομπόνι), Θοδωρής Ζευκιλής (Μπάσο-Φωνητικά) και Κώστας Χαλιώτης (Τύμπανα) και ο Λευτέρης Ξάνθης (Ήχος). Εγώ μπορεί να έβγαλα έναν δίσκο, αλλά ο δίσκος παίρνει ζωή μέσα από τη μπάντα. Είναι δύσκολο βέβαια να παίξω καλά το παιχνίδι των συναυλιών, δεν είμαι έμπειρη ούτε σε αυτό, ούτε στο να εκτίθεμαι στο κοινό. Ευτυχώς οι συνεργάτες μου με βοηθούν όλο αυτό να γίνεται ανώδυνα.
Τα σχέδιά σου;
Ετοιμαζόμαστε για μια περιοδεία αυτό τον καιρό, η οποία περιλαμβάνει σημεία της Ελλάδας όπως η Κρήτη, η Πάτρα όπου θα παίξουμε παρέα με τον Monsieur Minimal, τα Γιάννενα και η Θεσσαλονίκη. Τον Ιανουάριο προσγειωνόμαστε στη μουσική σκηνή Μετρό, μέσα στον Φεβρουάριο θα παίξουμε στο Gagarin και το Μάρτη ετοιμάζουμε μια μουσική παράσταση για την οποία ακόμα αναζητούμε χώρο.
*Πρώτη δημοσίευση www.musicpaper.gr
