(Παρουσία)
Δεν είναι εδώ Βαλκάνια σού το’ πα, εδώ είναι παίξε γέλασε και σώπα, έγραφε σχεδόν πριν μια δεκαετία ο Άλκης Αλκαίος. Κι όμως, να που τα Βαλκάνια κάνουν αισθητή την παρουσία τους (που ούτως ή άλλως υπήρχε πάντα διακριτική) στην εγχώρια δισκογραφία, φιλτραρισμένη από το πρίσμα ενός παράξενου αλλά άκρως ενδιαφέροντος μουσικού σχήματος από τη Βόρεια Ελλάδα. «Δάρνακες» είναι μια φυλή που κατοικεί σε πέντε χωριά ανατολικά της πόλης των Σερρών και είναι από εκεί που πήρε το όνομα με το οποίο μας παρουσιάζεται σήμερα. «Κάποτε η μουσική ως τέχνη είχε άμεση συνάφεια με την γεωγραφία. Δηλαδή αν καταγόσουν από την Ήπειρο έπαιζες βαριά και αργή μουσική, αν ήσουν από την Κρήτη, ζωηρή και γρήγορη, αν ερχόσουν από τον Πόντο, άγρια κλπ. Προβάλλοντας με το όνομα μας τον τόπο καταγωγής μας θέλουμε να δείξουμε ότι στην μουσική μας παρεισφρέουν (ακούσια ή και συνειδητά) στοιχεία μιας μακράς μουσικής παράδοσης που εξελίχθηκε μέσα στα γεωγραφικά πλαίσια της Νότιας πλευράς της βαλκανικής χερσονήσου», μας λέει ο Φώτης Δούσος, μέλος του συγκροτήματος. Πέραν τούτων και με απόλυτη φυσικότητα, συνηθίζουν να τραγουδούν Ισπανικά, Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Πορτογαλικά, Σέρβικα και Ρώσικα. Αυτοπροσδιορίζονται ως ένα σχήμα post Balkan μουσικής με gipsy punk στοιχεία, συνδυάζουν το νταούλι με την ηλεκτρική κιθάρα, χρησιμοποιούν στα Ισπανικά τραγούδια ως βασικό όργανο το στεριανό λαούτο, στα ρώσικα χάλκινα brass ή Prodigy με εμβόλιμα μουσικά σχόλια από γκάιντα. Προσεγγίζουν τη λόγια ποίηση μέσα από την παράδοση και φωνές που μοιάζουν βγαλμένες μέσα από τα σπλάχνα της βορινής επαρχίας. Μια ατμόσφαιρα που περιπλέκει τους προαιώνιους προβληματισμούς του ανθρώπου με την ανάγκη της εποχής να πιαστεί από κάποια σταθερά σημεία αναφοράς. «Το ύφος μας θέλουμε να είναι εξωστρεφές χωρίς να γίνεται φτηνό. Συνδυάζει στοιχεία παράδοσης και νεωτερικότητας. Είναι άμεσα συνδεδεμένο με το χορό, το γλέντι, την μέθεξη, την αίσθηση κοινότητας. Έχει αρχετυπική δύναμη», συμπληρώνει ο ίδιος. Μετά το πρωτόλειο «Virgo», το καθοριστικό cd single «Darnakes», σειρά παίρνει το τρίτο τους άλμπουμ με τίτλο «Libra, το προξενιό της Αντιγόνης». Μέσα του συναντά κανείς πέρα από τα τραγούδια των Δαρνάκων, μελοποιημένα ποιήματα του Καρυωτάκη και του Πολέμη καθώς και διασκευασμένα παραδοσιακά τραγούδια. Κι όλα αυτά κλεισμένα σε μια πολύ όμορφη και ιδιαίτερη συσκευασία η οποία πετυχαίνει την απόλυτη αρμονία με το ίδιο το υλικό.
*Πρώτη δημοσίευση Δίφωνο,
Οκτώβριος 2010.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου