www.myspace.com/popeyegr
Ο Ποπάι δεν ήταν ο αγαπημένος μας ήρωας. Η ποπ όμως είναι η αγαπημένη μας μουσική...κι έτσι το 2005 αποφασίσαμε να ρίξουμε μια ματιά. Ο Γιάννης Καλατής κάνει το programming, την ενορχήστρωση, την παραγωγή (πλήκτρα και κιθάρα), ο αδελφός του ο Μάρκος παίζει κιθάρες και πλήκτρα, ο Δημήτρης Καμπούρης τραγουδάει και γράφει τους στίχους και τελευταία (2009) ο Αντώνης Δούνιας, παίζει drums. Όλοι συμμετέχουν στη σύνθεση. Το τραγούδι μας “If you…” συμπεριλήφθηκε στη συλλογή του Δημήτρη Παπασπυρόπουλου “Silent Wonder”(όπως και στο Audiobook 3 του postwave.gr). Το “The deepest sea” ήταν το 1ο μας single το οποίο κυκλοφόρησε από τη The Sound Of Everything. Το debut cd μας POP EYE κυκλοφoρεί από τη Shift Records. Έχουμε αρκετές ζωντανές εμφανίσεις τα τελευταία 2-3 χρόνια, σχεδόν σε όλους τους συναυλιακούς χώρους και festival. Το 2010 ετοιμάζουμε τη νέα μας δουλειά, την οποία ελπίζουμε να κυκλοφορήσουμε αρχές του 2011.
Ποιες οι επιρροές σας και ποιο το συγκρότημα/ καλλιτέχνης που σας καθόρισε;
Νομίζουμε πως οι επιρροές μας είναι τόσο εμφανείς στη μουσική μας που δε χρειάζεται καν να πούμε συγκεκριμένα ονόματα. Δεν κρυβόμαστε πίσω από αυτές αλλά αντιθέτως τις αναδεικνύουμε, όταν φυσικά κι εμείς τις "αναγνωρίζουμε". Σίγουρα ποικίλουν κι αυτό φαίνεται επίσης στο διαφορετικό στυλ των τραγουδιών μας, από pure electropop, σε πιο dark μονοπάτια, από κολεγιακή κιθαριστική ποπ, σε χατζιδακικό-moby-στέρεο νόβα πινελιές, από τα συγκροτήματα της Sarah Records, σε καθαρή indie pop. Depeche Mode, Pet Shop Boys, Massiva Attack, Moby, Interpol, Saint Etienne, Belle and Sebastian κλπ.
Βιοπορίζεστε από τη μουσική; Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για ένα μουσικό σχήμα να πετύχει κάτι τέτοιο και ποια τα βασικά εμπόδια;
Όχι, δεν βιοποριζόμαστε από τη μουσική, αν και θα το θέλαμε πάρα πολύ, γιατί αυτό θα σήμαινε πως θα δίναμε όλη μας την ενέργεια κι όλο μας το χρόνο σε αυτό που αγαπάμε περισσότερο. Είναι τραγικά δύσκολο να συμβεί και πραγματικά χαιρόμαστε που κάποιοι τα έχουν ψιλο-καταφέρει. Πλέον είναι δύσκολο για όλους, αλλά δυστυχώς η Ελλάδα είναι μια μικρή αγορά που δε χωράει πολλά αγγλόφωνα σχήματα. Εκτός αν η λεγόμενη "εγχώρια show biz" (βλέπε ειδήσεις του Star) θα απαρτιστεί μελλοντικά από τους Abbie Gale, από τους GAD, από τους Sleepin Pillow κι από τους Modrec (τυχαία τα ονόματα) κι έχουμε κόντρες του στυλ GAD vs POP EYE, Matisse vs Cyanna, Monika vs Olga Kouklaki κλπ. Κι αν δεν το έχεις ακούσει, μιλάμε για παγκόσμια μουσική βιομηχανία και το ελληνικό μουσικό περίπτερο (συγκριτικά). Ευτυχώς υπάρχουν σιγά-σιγά αξιόλογες ανεξάρτητες εταιρίες που έχουν αγκαλιάσει πολλά από τα σχήματα, και μέσα από αυτές κάποια ονόματα ξεχωρίζουν (ή το αντίστροφο).
Τι μπορεί κανείς να βρει στην ποπ που δεν μπορεί να εντοπίσει στα άλλα είδη;
Θα σε γελάσουμε τώρα. Συνηθίζεται να λέγεται πως είναι μια χαζοχαρούμενη μουσική κι απλοϊκή, που πατάει πάντα σε ευκολίες κουπλέ-ρεφραίν, με γρήγορο κι ευτελή στίχο. Κι όλα αυτά που αναφέρουμε με "ειρωνικό" τρόπο θα μπορούσε να είναι κι η απάντηση στην ερώτησή σου, αν θεωρηθούν θετικά. Δηλαδή μελωδική μουσική, χωρίς κουραστικούς πειραματισμούς και στίχος που σε βοηθάει να ξεχνάς την καθημερινότητα, χωρίς να θέλεις να κόψεις και φλέβες! Εμείς πάλι προσπαθούμε να πατάμε σε όλα αυτά, αλλά να τα κάνουμε με σοβαρό κι έντιμο τρόπο. Νομίζουμε πάντως πως ο διαχωρισμός των ειδών έχει πια εκλείψει. Όλα χωρίζονται σε καλή και κακή μουσική.
Υπάρχει ποπ με ελληνικό στίχο; Πόσο επιτυχημένη είναι;
Υπάρχει ποπ με ελληνικό στίχο; Πόσο επιτυχημένη είναι;
Και βέβαια υπάρχει, η Έλενα, ο Σάκης, η Άννα, η Δέσποινα...γιατί όχι!!!
Κατά διαστήματα έχουν υπάρξει πολύ καλές δουλειές, έξαιρετης ποπ με ελληνικό στίχο, βλέπε Κατερίνα Κυρμιζή, Μέντα, Μεσιέ Μινιμάλ, Μόνιτορ, Πυξ Λαξ, Κατσιμίχα, Παυλίδης, Ανδριάννα Μπάμπαλη, Φοίβος Δεληβοριάς, Ζακ Στεφάνου και πολλοί άλλοι που μας διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Και δεν κάνουμε καθόλου πλάκα με τα τελευταία ονόματα που ίσως κάποιοι άλλοι να τους τοποθετούν στο έντεχνο ή στο ροκ. Άρα επειδή τα όρια της ποπ είναι δυσδιάκριτα τότε δύσκολα θα μπορούσαμε και να απαντήσουμε.
Κατά διαστήματα έχουν υπάρξει πολύ καλές δουλειές, έξαιρετης ποπ με ελληνικό στίχο, βλέπε Κατερίνα Κυρμιζή, Μέντα, Μεσιέ Μινιμάλ, Μόνιτορ, Πυξ Λαξ, Κατσιμίχα, Παυλίδης, Ανδριάννα Μπάμπαλη, Φοίβος Δεληβοριάς, Ζακ Στεφάνου και πολλοί άλλοι που μας διαφεύγουν αυτή τη στιγμή. Και δεν κάνουμε καθόλου πλάκα με τα τελευταία ονόματα που ίσως κάποιοι άλλοι να τους τοποθετούν στο έντεχνο ή στο ροκ. Άρα επειδή τα όρια της ποπ είναι δυσδιάκριτα τότε δύσκολα θα μπορούσαμε και να απαντήσουμε.
Σχέδια από δω και πέρα;
Μας έχουν έρθει ή τα έχουμε κάνει όλα ανάποδα. Κι εκεί που στην 1η μας κυκλοφορία είχαμε -ας πούμε- να επιλέξουμε μέσα από κάποιες εταιρίες και τελικά κυκλοφορήσαμε ένα cd-single (The deepest Sea) στη Sound Of Everything και το debut cd μας (POP EYE) στη Shift Records, τώρα έχουμε μείνει εκτός εταιριών, αφού "παραιτηθήκαμε" από τη Shift records στην αρχή της χρονιάς. Οπότε ολοκληρώνουμε σιγά-σιγά τη 2η δουλειά μας, ψάχνουμε για εταιρία ή κυκλοφορουμε ελεύθερα τη δουλειά μας στο διαδίκτυο, και δουλεύουμε τις ζωντανές εμφανίσεις, για το 2011. Μόλις έχουμε επικοινωνήσει το νέο μας τραγούδι με τίτλο "A better day" στο διαδίκτυο (και θα φύγει και στα ραδιόφωνα) κι ελπίζουμε για μια καλύτερη μέρα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου