Ποιείν

www.poiein.gr

Την ώρα που ένα μεγάλο μέρος κριτικού και αναγνωστικού κοινού μοιάζει να αμφιβάλει για το μέλλον του βιβλίου με τη μορφή που έχει σήμερα, στον κόσμο των blogs γεννιέται ένας διαφορετικής υφής πολιτισμός: πεζογράφοι, ποιητές, δοκιμιογράφοι και κριτικοί καταθέτουν τη δουλειά τους δημόσια, αδιαφορώντας για πωλήσεις, διαφημίσεις σε ένθετα εφημερίδων και προθήκες βιβλιοπωλείων. Κι ενώ η έντυπη λογοτεχνία συγκεντρώνει τον κόσμο της κατά κύριο λόγο σε τεύχη ασταθούς περιοδικότητας και περιορισμένης διάθεσης, η ελληνική μπλογκόσφαιρα διαθέτει απλά το Ποιείν.

«Η Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης «poiein.gr» είναι μια ιστοσελίδα για ποιήματα, ποιητές και ποίηση (ίσως…) από όλο τον κόσμο. Από τον Δεκέμβριο 2006 λειτουργεί ως διαδικτυακό λογοτεχνικό περιοδικό με καθημερινή ανανέωση το οποίο περιέχει 14 μόνιμες στήλες. Παραπέμπει σε επιλεγμένους συνδέσμους για την ποίηση και όχι μόνο (προσωπικά blogs, διαδικτυακά περιοδικά, μουσικά sites κ.α). Ο ιδρυτής του Ποιείν, ψυχίατρος στο επάγγελμα, Σωτήρης Παστάκας, μάχιμος της ποίησης στην Ελλάδα εδώ και 27 συναπτά έτη, με έξι ποιητικές συλλογές στο ενεργητικό του, μεταφράσεις, δοκίμια και συμμετοχές σε συνέδρια ανά τον κόσμο, συνεργάζεται με τον φιλόλογο και δημοσιογράφο Σπύρο Αραβανή δημιουργώντας ένα blog, ισχυρό πυρήνα λόγου και τέχνης. Έναν πυρήνα που καταφέρνει και συγκεντρώνει αφενός ανθρώπους με έντονη παρουσία στον χώρο του βιβλίου και των τεχνών, αφετέρου όσους επέλεξαν την ανεξάρτητη οδό του διαδικτύου. Με τα σχόλια ανοικτά κι ευπρόσδεκτα σε κάθε δημοσίευση, επιτυγχάνεται ο δημόσιος διάλογος που στερείται εδώ και χρόνια η ελληνική πραγματικότητα της λογοτεχνίας: επιχειρήματα, απόψεις, παραπομπές και επικλήσεις σε καταξιωμένους ποιητές διαφόρων εποχών τρέχουν παράλληλα σε ένα τεραίν φτιαγμένο από την ίδια την τέχνη. Γνωστοί bloggers της ποίησης όπως ο Γιώργος Μίχος, ο Σωκράτης Ξένος, ο Θεοδόσης Βολκώφ και ο Γιάννης Κυριαζής, συμμετέχουν ως σχολιαστές, συζητούν, παρατηρούν, διαφωνούν και αναλύουν από την δική τους οπτική γωνία πρωτοεμφανιζόμενους, καθιερωμένους, νέες λογοτεχνικές κυκλοφορίες αλλά και αναλύσεις σε ήδη δημοφιλή και πολυδιαβασμένα έργα. Καθημερινά παρόν στα λογοτεχνικά δρώμενα, το Ποιείν, αποτελεί εδώ και καιρό ένα από τα βασικότερα εργαλεία ενημέρωσης στον χώρο της λογοτεχνίας. Ενίοτε αιχμηρό, διακριτικά επαναστατικό αλλά πάντοτε με σεβασμό απέναντι στη διαφορετικότητα και τις ανάγκες αυτής της ιδιόρρυθμης εποχής για την ποίηση και τη λογοτεχνία, ξέρει να στηρίζει ό,τι αξίζει, να προσπερνά τις μικρότητες των ανθρώπων και να τακτοποιεί τις αλαζονικές συμπεριφορές της διαδικτυακής ανωνυμίας εκεί που τους αρμόζουν.

Με όπλο τον ανεξάρτητο χαρακτήρα του, μακριά από εκδοτικούς οίκους και εταιρίες και με βασικά προτέρημα την καθημερινή του ανανέωση, το Ποιείν καταφέρνει και συγκεντρώνει ένα ευρύ φάσμα λογοτεχνικών σχολών, εποχών και χαρακτηριστικών, που πολλές φορές είναι εκ διαμέτρου αντίθετες. Όπως σε κάθε blog, ανάλογα με την δομή που επιθυμεί ο συντάκτης, κάθε δημοσίευση τακτοποιείται σχετικά με την προέλευση ή το περιεχόμενό της σε συγκεκριμένες κατηγορίες, καθώς επίσης και ημερολογιακά. Έτσι, στις δεκατέσσερις μόνιμες στήλες του Ποιείν, συναντάμε ποιητές από όλο τον κόσμο, νέους- πρωτοεμφανιζόμενους, παρουσιάσεις βιβλίων, underground ποιητές, κείμενα για την αγορά του βιβλίου, μικρά δοκίμια ποιητικής, αναγνώσεις- κριτικές κ.α καθώς και την ιδιαίτερη στήλη με τίτλο «Spontaneous Anthology», στην οποία παρουσιάζεται μοντέρνα ελληνική και ξένη ποίηση, επιλεγμένη και σχολιασμένη από φίλους- αναγνώστες του Ποιείν κι όπου προτείνονται ποιήματα (όχι ονόματα), σε μια προσπάθεια απόσταξης των άξιων δημιουργιών, μακριά από τη δημοσιότητα και τον μύθο των ίδιων των δημιουργών τους.

Όλες αυτές οι κατηγορίες, μαζί με τις συμμετοχές των ίδιων των αναγνωστών και τη συνδρομή όσων ξεδιψάνε χρόνια απ’ την πηγή της λογοτεχνίας, συνθέτουν αρμονικά μια στιβαρή και ενημερωμένη επιθεώρηση τέχνης που, όχι μόνο δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα ομότεχνα έντυπα που κυκλοφορούν, αλλά πολλές φορές είναι σε θέση να διδάξει. Η γνώση, η πολυφωνία, η ελευθερία του λόγου, η άμεση ανταπόκριση στα ερεθίσματα της καθημερινότητας και η προσφορά βήματος σε νέες φωνές με βάση την ουσία, είναι όσα χρειάζεται η εποχή μας για να μπορέσει να θρέψει τα παιδιά της και να παράξει έναν υγιή πολιτισμό.

*Πρώτη δημοσίευση
περιοδικό πολιτισμού Ως3,
Ιούνιος 2008.