(ΑΚΤΗ)
Τέσσερα χρόνια μετά το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης, ο Σταύρος Σιόλας επιστρέφει με έναν προσωπικό δίσκο (τον δεύτερο μετά από χρόνια) σε παραγωγή Γιώργου Ανδρέου. Όπως όλες οι δουλειές που επιμελείται ο συνθέτης υπό το label ΑΚΤΗ, πρόκειται για μια καλοδουλεμένη παραγωγή με προσεγμένες ενορχηστρώσεις στο ύφος που ταιριάζει θα έλεγα απόλυτα στον καλλιτέχνη. Οι συνθέσεις, που ανήκουν εξολοκλήρου στον Σιόλα, μοιράζονται στα δύο• άλλες φέρουν μια ιδιαίτερη ευαισθησία η οποία σε κάνει να ταξιδεύεις και άλλες χρειάζονται 2-3 ακροάσεις για να αποκτήσουν στίγμα. Οι στίχοι γραμμένοι στην πλειοψηφία από τον Πόλυ Κυριάκου, ένα τραγούδι από τον Φίλιππο Γράψα και ένα από τον Σιόλα, δεν έχουν ιδιαίτερες κορυφώσεις και δυνατές αναφορές σε πράγματα και αισθήματα πέρα από τα συνήθη, ωστόσο δένουν πολύ καλά με τη μουσική κι αυτό προσφέρει ένα συμπαγές αποτέλεσμα από την αρχή μέχρι το τέλος. Σχετικά με την ερμηνεία, δεν φαίνεται να έχει διαφοροποιηθεί ιδιαίτερα με το πέρασμα του χρόνου (πράγμα όχι απαραίτητα κακό) κι ενώ δεν θα τη χαρακτήριζα πολυδιάστατη, παραμένει το δυνατό σημείο του δίσκου. Θα έλεγα ότι περισσότερο απ’ όλα είναι ένας καλός ερμηνευτής για το ύφος και τα τραγούδια που έχει ερμηνεύσει• θα ήθελα ωστόσο να τον ακούσω και σε κάτι διαφορετικό, έχοντας την υποψία ότι θα μας εκπλήξει θετικά. Ξεχωρίζουν τα Χωρίς εσένα (με την Ελευθερία Αρβανιτάκη), Άναψα φώτα και Μέσα στα μισά της νύχτας.
*Πρώτη δημοσίευση Δίφωνο,
Οκώβριος 2010.
1 σχόλιο:
Πολύ καλός
Δημοσίευση σχολίου