(ΕΜΙ)
Από τα χρόνια που ο Λάκης Παπαδόπουλος σήκωσε για πρώτη φορά ψηλά τα ρεβέρ των παντελονιών του έχει περάσει καιρός πολύς και πολύ νερό έχει κυλήσει στο αυλάκι της μουσικής διαδρομής, τόσο που να του επιτρέπει να καυχιέται μέσα του για πολλά. Ένα από αυτά είναι οι συνεργασίες του. Τα τραγούδια που προέκυψαν όλα αυτά τα χρόνια από τις συμπράξεις του με ερμηνευτές και δημιουργούς, από παλαιότερους και σημαντικούς έως νεότερους κι ελπιδοφόρους, προσπάθησαν να χωρέσουν στο τριπλό άλμπουμ που κρατάμε στα χέρια μας με τον συγκεκριμένο χαρακτηριστικό τίτλο. Εκείνα που πληροφορούμαστε από τα εισαγωγικά σημειώματα, τόσο του ίδιου του Παπαδόπουλου όσο και του Γιάννη Πετρίδη, ο οποίος ήταν από τους πρώτους που πίστεψε στο ταλέντο του καλλιτέχνη, είναι αφενός ότι υπάρχουν και άλλα τραγούδια που δεν χώρεσαν, αφετέρου ότι αυτά που χώρεσαν δεν υπέστησαν καμία ταξινόμηση. Το πρώτο σημαντικό στοιχείο που έχει αυτή η ανθολογία είναι ότι συγκεντρώνει επαρκώς και μας κάνει γνωστό το μεγαλύτερο μέρος του έργου ενός δημιουργού που δεν τσιγκουνεύτηκε ποτέ τις συνεργασίες κι έδινε αφειδώς τα καλά του τραγούδια εκεί που πίστευε ότι θα πιάσουν τόπο∙ από την Αρλέτα, τον Δημήτρη Μητροπάνο και τη Σωτηρία Λεονάρδου μέχρι τον Σάκη Ρουβά και το Μιχάλη Χατζηγιάννη. Το δεύτερο σημαντικό είναι ότι αυτά τα τραγούδια διατίθενται στις αυθεντικές τους εκτελέσεις και όχι σε κάποια πρόχειρη ζωντανή ηχογράφηση ή βολική επανεκτέλεση. Το τρίτο είναι η προσεγμένη συσκευασία, χαρακτηριστικό γνώρισμα των εκδόσεων της ΕΜΙ. Εκείνο που θα προτιμούσα να συναντήσω στο εν λόγω άλμπουμ είναι ο τρόπος με τον οποίο ο ίδιος ο καλλιτέχνης αντιμετωπίζει μέσα του τα τραγούδια, πώς τα τακτοποιεί στη συνείδησή του, πώς αντιλαμβάνεται τις δημιουργικές περιόδους του και πώς τα μουσικά είδη στα οποία έχει επιδοθεί. Βεβαίως, δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να γίνει εφικτό κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι αφενός έχει ασχοληθεί από τα λεγόμενα λαϊκό, έντεχνο και ελαφρό τραγούδι μέχρι νεοπόπ και ροκ, αφετέρου ότι και ο ίδιος παραδέχεται την αταξία που τον χαρακτηρίζει σε τέτοια θέματα. Εν ολίγοις πρόκειται για μια πολύ καλή συλλογή, χρήσιμη σε όσους θέλουν να έχουν μια επαρκή εικόνα των συνεργασιών του Λάκη Παπαδόπουλου, αλλά και σε όσους θέλουν μερικά από τα διαμάντια του ελληνικού τραγουδιού στην προσωπική τους δισκοθήκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου