Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Καλαντζόπουλο

Με αφορμή τις εμφανίσεις του παρέα με τη Νάντια Μπουλέ, ο Παναγιώτης Καλαντζόπουλος απαντά σε κάποια από τα ερωτήματά μας...

Είστε από εκείνους που δεν δίνουν καθόλου συχνά συνεντεύξεις. Στρατηγική απέναντι στα μέσα ή αμοιβαία σχέση δούναι και λαβείν;

Στον δημόσιο λόγο πρέπει πρώτα απ’ όλα να ‘χει να πει κανείς κάτι, όχι να γεμίζει φύλλα χαρτί επειδή έχουν ανάγκες τα έντυπα ή το εγώ του. Από κει κι ύστερα όλα τα μέρη στο βάθος ξέρουμε ότι χρησιμοποιούμε ο ένας τον άλλον.

Πώς βλέπετε τα πράγματα στον μουσικό τύπο; Μπορούν τα ηλεκτρονικά περιοδικά πέρα από ταχύτητα στην ενημέρωση, να παρέχουν εγκυρότητα και σωστή κρίση;

Ο μουσικός τύπος υπήρξε ανέκαθεν διχαστικός διότι κατά βάθος ο ρόλος του ήταν ουσιαστικά ανύπαρκτος. Έτσι έζησε παρασιτικά δίπλα σε ένα ναρκισσευόμενο τραγούδι προσπαθώντας να το πείσει, ότι έχουν ο ένας την ανάγκη του άλλου. Απόδειξη, δεν βοήθησε η ύπαρξή του να βγουν μεγαλύτερα τραγούδια από την εποχή που δεν υπήρχε. Σε ότι αφορά τον ηλεκτρονικό τύπο το κύριο προσόν του, η ταχύτητα, είναι και η αχίλλειος πτέρνα του. Πριν προλάβει το κοινό να αφομοιώσει ένα κείμενο έχει βρέξει άλλα εκατό.

Μπορούν οι σελίδες του διαδικτύου να αντικαταστήσουν τη δισκογραφία με τη σοβαρότητα που πρέπει στην ίδια τη μουσική και στους δημιουργούς της;

Παρά τις αισιόδοξες προφητείες και τα χαμόγελα των Ταλιμπάν της τεχνολογίας δεν έχει συμβεί ως τώρα κάτι τέτοιο. Αντίθετα μάλλον, γονάτισε η δισκογραφία λόγω του διαδικτύου.

Είστε από τους συνθέτες οι οποίοι δεν αλλάζουν εύκολα συνήθειες, συνεργάτες και χώρους. Ανασφάλεια, ανάγκη για ζύμωση με τους ανθρώπους, άλλες συχνότητες;

Αλλάζω τόσο όσο μου κάνει κέφι και κάπου-κάπου όταν με αναγκάζουν οι περιστάσεις. Άλλωστε η εποχή που η αλλαγή ήταν στόχος αν δεν κάνω λάθος τελείωσε, τώρα προσπαθούμε να κρατήσουμε ότι μπορούμε από αυτά που είχαμε.

Πώς είναι να συμβιώνει κανείς επί τόσα χρόνια με μία συνθέτη ανάλογου βεληνεκούς; Υπάρχουν τριβές και ανταλλαγή απόψεων; Πόσο επηρεάζει ο ένας το έργο και τις αποφάσεις του άλλου;

Δεν συμβιώνω με συνθέτη, αγαπάω μια πανέμορφη γυναίκα που είναι η παρέα μου, που είναι η νύχτα και η μέρα μου, που έχω δυό παιδιά μαζί της, που είναι ικανή να με επαναφέρει στη λογική και με τρελάνει ταυτόχρονα.

Πόσο εύκολο είναι να είσαι καλλιτέχνης και ιδιοκτήτης δισκογραφικής εταιρίας ταυτόχρονα; Πώς τα πηγαίνει η Cantini; Πρόκειται ουσιαστικά για μια «οικογενειακή υπόθεση», αλλά είναι ταυτόχρονα μια εταιρία βιώσιμη που μπορεί να κάνει άνοιγμα και να στεγάσει και τις δουλειές ενός ευρύτερου κύκλου καλλιτεχνών σε αυτή τη δύσκολη εποχή;

Το Cantini είναι μια οικογενειακή εταιρία, πάει καλά, δηλαδή δεν χρωστάει. Βιώσιμη ναι αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες καμιά παραγωγή δεν μπορεί να φέρει πίσω το κόστος της δυστυχώς. Μόνο στον στενό μας κύκλο πλέον μπορούμε να προσφέρουμε στέγη.

Έχετε πολύ καιρό να κάνετε πρωτότυπο δίσκο και δη με τραγούδια.

Ναι, γιατί δεν βρήκα το κίνητρο, είτε καλή παρέα ήταν αυτή είτε παραγγελία. Πάντως το συρτάρι φουσκώνει.

Η συνεργασία σας με την Νάντια Μπουλέ προκαλεί έκπληξη και περιέργεια για το αποτέλεσμα, δεδομένου προέρχεται από έναν τελείως διαφορετικό χώρο από τον δικό σας. Πώς προέκυψε η συνεργασία, τι βρίσκετε στη Νάντια Μπουλέ ως ερμηνεύτρια και συνεργάτη. Υπάρχει προοπτική και για δισκογραφική συνεργασία;

Ο χώρος μου ποτέ δεν κατάλαβα ποιος είναι. Ξέρω που με έβαζαν οι άλλοι, αλλά μέσα μου ποτέ δεν συμφώνησα και το ‘χω πει άπειρες φορές. Πώς γίνεται να είμαι έντεχνος ή ποιοτικός και να μην μ’ αρέσει ούτε το έντεχνο ούτε το ποιοτικό; Την Νάντια Μπουλέ μου την γνώρισε μια φίλη μας η Mrs Brown θα τραγουδήσει μαζί μας απλώς γιατί την άκουσα και μου άρεσε. Επίσης με συγκινεί το ότι με τα ναι και τα όχι της μέσα από το τραγούδι προσπαθεί να δώσει μια πιο ουσιαστική προοπτική στην ζωή της, από εκεί κι ύστερα ας αφήσουμε τον χρόνο να κάνει την δουλειά του.

Αν ήταν στο χέρι σας τι θα αλλάζατε στη μουσική ψυχαγωγία της Αθήνας; Πώς θα θέλατε να είναι τα πράγματα;

Έχω πρώτα ν’ αλλάξω τόσα στον εαυτό μου και στο βάθος όσο παράξενο και να σας φανεί δεν αισθάνομαι ότι με αφορά η Αθήνα πώς θα ‘πρεπε να ψυχαγωγείται.

Στην εποχή της μεγάλης οικονομικής κρίσης, βλέπουμε τις τιμές των μαγαζιών να διατηρούνται αρκετά ψηλά. Επίσης, αν συναντάμε κάποια έκπτωση, αυτή γίνεται από μεριάς κοινού, το οποίο καλείται να πληρώσει ένα εισιτήριο για μια παράσταση χωρίς ποτό. Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο; Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; Έχουν μερίδιο ευθύνης οι καλλιτέχνες;

Αν εννοείτε καλλιτέχνες τους τραγουδιστές. Ρωτήστε τους. Αυτό που ξέρω όμως είναι ότι όλοι – μουσικοί, ηχολήπτες, φωτιστές - προσπαθούν να ζήσουν με δύο μέρες δουλειά την εβδομάδα και όλοι κάνουν τρεις δουλειές. Επίσης για να κάνουμε και zoom out ότι μας προσδίδει ταυτότητα και συνείδηση ότι ανήκουμε σε ένα γένος δηλαδή η γλώσσα, η εκκλησία, η οικογένεια και το τραγούδι, στις μέρες μας βάλλονται.

Δισκογραφικά και κινηματογραφικά τι ετοιμάζετε αυτή την περίοδο;

Μόλις τελείωσα την μουσική για μια ταινία γαλλική που λέγεται «Νιcostratos» του Olivier Horlait με πρωταγωνιστή τον Emir Kostouritsa. Δισκογραφικά το soundtrack και τα υπόλοιπα ο χρόνος θα δείξει…

*Πρώτη δημοσίευση www.musicpaper.gr