Translate

31 Ιανουαρίου 2011

Συνέντευξη με τη Μαριέττα Φαφούτη





Είναι από τους καλλιτέχνες που μας συστήθηκαν ως τραγουδοποιοί μέσα από το myspace. Βέβαια, όσοι δεν αρκούνται στα πάνω-πάνω, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μουσικές της έχουμε ακούσει κατά καιρούς μέσα από γνωστές τηλεοπτικές διαφημίσεις, θεατρικά και κινηματογραφικά έργα. Τα τραγούδια της έχουν κάτι από το ρομαντισμό μιας εποχής που μοιάζει να υπάρχει σχεδόν συνωμοτικά στις ψυχές των ανθρώπων. Ο πρώτος της δίσκος με τίτλο «Try a little romance μας» ωθεί να τον ανακαλύψουμε.   

Εκείνο που ξέρω είναι ότι δεν ξεκίνησες από μικρή να γράφεις τραγούδια.

Η μουσική ήρθε στη ζωή μου όταν ήμουν 16, μια ηλικία φαινομενικά μεγάλη για ένα τέτοιο ξεκίνημα. Από τη στιγμή όμως που στο σπίτι αποκτήσαμε πλήκτρα, γιατί δεν υπήρχε η οικονομική άνεση για πιάνο, άρχισα να φτιάχνω δικές μου μουσικές. Τα τραγούδια ήρθαν αργότερα. Πριν μάθω να παίζω, πήγαινα σε μια φίλη μου η οποία είχε στο σπίτι της πιάνο κι έπαιζα ό,τι μου ερχόταν εκείνη τη στιγμή, πράγμα που ενώ σε όλους φαινόταν κάτι το ιδιαίτερο, εγώ το θεωρούσα σχεδόν φυσιολογικό. Νόμιζα ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν. 

Το πρώτο σου τραγούδι πότε ήρθε; 

Μπήκα στη διαδικασία να γράψω μουσική με λόγια για πρώτη φορά όταν έκανα το soundtrack για την ταινία «Κράτησέ με» της Λουκίας Ρικάκη κι έπειτα όταν έπρεπε να γράψω λόγια για κάποια διαφήμιση. Το πρώτο δικό μου τραγούδι γράφτηκε πριν από πέντε περίπου χρόνια, αν θυμάμαι καλά, και λέγεται Blue Song. 

Αγγλικός τίτλος, αγγλικός στίχος. Γιατί όχι στα ελληνικά, γιατί σε μια γλώσσα επίκτητη;

Ο αγγλικός λόγος είναι πιο εύπλαστος. Έχει πολλές μονοσύλλαβες και δισύλλαβες λέξεις κι έτσι μπορώ να τις συνδυάσω ευκολότερα με όποια μελωδία έρθει στο μυαλό μου. Νομίζω ότι σε καμία από τις μελωδίες μου δεν θα ταίριαζε ελληνικός στίχος, θα ακουγόταν κάτι ξένο και δεν θα μπορούσα να πω αυτά που ήθελα όπως τα ήθελα χωρίς να επηρεάζεται η μουσική. Γενικά όσες φορές έχει τύχει να γράψω πάνω σε ελληνικό στίχο, η μουσική βγαίνει τελείως διαφορετική. Στη φάση που βρίσκομαι η μελωδία ορίζει δημιουργικά τον στίχο και όχι το αντίστροφο κι αυτό μέσα μου οφείλω να το σεβαστώ. Επίσης θεωρώ ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να γράψω στα ελληνικά. Για να γράψει κανείς καλό ελληνικό στίχο πρέπει να είναι ποιητής. 

Try a little romance, λες στον τίτλο τού δίσκου. Άραγε η εποχή μας πόσο ρομαντισμό επιδέχεται;

Άπειρο. Δεν είναι η εποχή αυτή που θα καθορίσει αν εσύ θα δεις πιο ρομαντικά τη ζωή σου. Φυσικά και υπάρχουν διάφορες παράμετροι που κάνουν τη ζωή μας δυσκολότερη, αλλά το να δώσεις μικρές νότες ρομαντισμού στην καθημερινότητά σου δεν είναι κάτι που θα το στερηθείς αν δεν έχεις χρήματα για παράδειγμα. Τον άνθρωπό σου επίσης, θα συνεχίσεις να τον αγαπάς είτε η κατάσταση γύρω είναι μαύρη, είτε όχι. Τον ρομαντισμό μπορεί να τον φτιάξει κανείς όποτε εκείνος θέλει, ακόμα και στα δύσκολα. Το σημαντικό δεν είναι μόνο να τον φτιάξεις, αλλά να τον προσφέρεις σε άλλους, να γίνει κάτι μεταδοτικό. 

Το ραδιόφωνο έχει αγκαλιάσει ήδη κάποια τραγούδια σου, κυρίως το Don’t stop.

Ήταν το promo τραγούδι τού δίσκου. Εκείνο που με έχει χαροποιήσει πολύ είναι ότι το συγκεκριμένο κομμάτι δεν το έχουμε σπρώξει σχεδόν καθόλου. Η εταιρία έκανε ακριβώς αυτό που κάνει με όλους τους δίσκους. Μάλιστα, επειδή ο δίσκος καθυστέρησε να βγει, οι ραδιοφωνικοί παραγωγοί χρησιμοποίησαν αρκετά το mp3 που είχε σταλεί μαζί με το δελτίο τύπου. Είναι πολύ συγκινητική αυτή η υποστήριξη που μου παρέχουν κάποια ραδιόφωνα, όπως το Off Radio, ο Μελωδία και ο Best, τόσο με τις μεταδόσεις τους όσο και με τα λόγια που πλαισιώνουν το τραγούδι κάθε φορά, χωρίς να με γνωρίζουν προσωπικά. 

Εσύ τι δεν σταμάτησες ποτέ να κάνεις μέχρι τώρα;

Να χαμογελάω, να ελπίζω, να διασκεδάζω, να αγαπάω…

Όλα με θετικό πρόσημο λοιπόν. 

Δεν σταματάω επίσης να αγχώνομαι, κυρίως για τους δικούς μου ανθρώπους, όχι για εμένα. Γενικά έχω το σύνδρομο της μαμάς, θέλω να τους φροντίζω όλους. Το ποτήρι πάντως είναι μισογεμάτο. 

Ήσουν το ίδιο αισιόδοξη όταν έψαχνες εταιρία να βγάλεις τα τραγούδια σου;

Όσο παράξενο κι αν ακούγεται, δεν έψαξα ποτέ εταιρία να δισκογραφήσω τα τραγούδια μου. Εκείνο που με ενδιέφερε πάντα ήταν να κάνω μουσική για εικόνα∙ σινεμά, θέατρο, τηλεόραση. Αυτό που συνέβη ήταν το εξής: κάποια στιγμή ένας φίλος με έβαλε στη διαδικασία να φτιάξω myspace. Εγώ, έχοντας κάποια τραγούδια στο συρτάρι αποφάσισα να τα ανεβάσω. Μάλιστα, μη έχοντας κανονική τραγουδίστρια να τα πει, τα ηχογράφησα με τη φωνή μου. Μέσα από εκεί τυχαίνει να τα ακούσει ο Νίκος Αγλούπας, μου στέλνει μήνυμα και αρχίζω να σκέφτομαι το ενδεχόμενο ενός δίσκου. Παράλληλα λαμβάνω κι ένα mail από την εταιρία Inner Ear με το οποίο έδειχνε το έντονο ενδιαφέρον της. Κάπως έτσι προέκυψε ο δίσκος. Πόρτες φυσικά είχα χτυπήσει πάρα πολλές όταν έψαχνα να γράψω μουσική για εικόνα, είχα στείλε ντέμο σε πάρα πολύ κόσμο. 

Γιατί να βγάλει κανείς δίσκο στην εποχή της ελεύθερης διακίνησης πληροφοριών και δεδομένων;

Όσο και να χρησιμοποιούμε το ίντερνετ στη ζωή μας, σχεδόν για τα πάντα, ο δίσκος θα έχει πάντα τη μαγεία τού χειροπιαστού. Να κρατάς στα χέρια σου το cd, να διαβάζεις τους στίχους, να βλέπεις τους συντελεστές. Ίσως να το βλέπω πολύ ρομαντικά όλο αυτό, αλλά για μένα κάπως έτσι έχουν τα πράγματα.  

Την ώρα που οι περισσότεροι βγαίνουν με αγγλικά ψευδώνυμα, εσύ χρησιμοποιείς το κανονικό σου όνομα και στη μουσική.

Δεν έχω καμία ψευδαίσθηση ότι το όνομά μου είναι εύηχο, απλά ποτέ δεν θεώρησα ότι θα έπρεπε να κάνω κάτι τέτοιο. Δεν με ενδιέφερε να φτιάξω μια περσόνα υποκρινόμενη πως είμαι κάποια άλλη, η ζωή μου είναι φυσιολογική. Επίσης, την ώρα που δουλεύω 5-6 χρόνια στο θέμα της μουσικής θα ήταν κάπως αστείο ξαφνικά να το αλλάξω επειδή πιθανόν να ακουγόταν άσχημα στα αυτιά κάποιων. 

Μπαίνοντας στο χώρο τού τραγουδιού πιο επίσημα πια, πώς τα είδες τα πράγματα;

Δεν έχω προσδοκίες από το χώρο του τραγουδιού. Έχω την τεράστια χαρά να έχω μαζί μου καταπληκτικούς μουσικούς που είναι παράλληλα και καταπληκτικοί άνθρωποι. Είναι οι: Ευαγγελία Ξυνοπούλου (Φωνητικά-Κρουστά), Εύη Κουρτίδου (Κιθάρα-Φωνητικά), Κωστής Καριτζής (Βιολί-Τρομπόνι), Θοδωρής Ζευκιλής (Μπάσο-Φωνητικά) και Κώστας Χαλιώτης (Τύμπανα) και ο Λευτέρης Ξάνθης (Ήχος). Εγώ μπορεί να έβγαλα έναν δίσκο, αλλά ο δίσκος παίρνει ζωή μέσα από τη μπάντα. Είναι δύσκολο βέβαια να παίξω καλά το παιχνίδι των συναυλιών, δεν είμαι έμπειρη ούτε σε αυτό, ούτε στο να εκτίθεμαι στο κοινό. Ευτυχώς οι συνεργάτες μου με βοηθούν όλο αυτό να γίνεται ανώδυνα. 

Τα σχέδιά σου;

Ετοιμαζόμαστε για μια περιοδεία αυτό τον καιρό, η οποία περιλαμβάνει σημεία της Ελλάδας όπως η Κρήτη, η Πάτρα όπου θα παίξουμε παρέα με τον Monsieur Minimal, τα Γιάννενα και η Θεσσαλονίκη. Τον Ιανουάριο προσγειωνόμαστε στη μουσική σκηνή Μετρό, μέσα στον Φεβρουάριο θα παίξουμε στο Gagarin και το Μάρτη ετοιμάζουμε μια μουσική παράσταση για την οποία ακόμα αναζητούμε χώρο. 


*Πρώτη δημοσίευση www.musicpaper.gr

5 Ιανουαρίου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΔΙΦΩΝΟΥ (update)





Τη Δευτέρα 3 Ιανουαρίου 2011, η εταιρεία Best End ιδιοκτησίας του Ομίλου Γιαννίκου, ανακοίνωσε το κλείσιμο του ιστορικού μουσικού περιοδικού Δίφωνο. Το Δίφωνο κυκλοφορεί αδιαλείπτως από τον Οκτώβριο του 1995 και αποτελεί θεσμό στα εγχώρια πολιτιστικά δρώμενα. Στις σελίδες του φιλοξενήθηκε το σύνολο των σημαντικότερων προσώπων και τάσεων της ελληνικής μουσικής σκηνής. Αυτή η απόφαση έρχεται σε συνέχεια του κλεισίματος των εντύπων «Ποπ & Ροκ» και «Όασις» που ανήκουν στην ίδια εταιρεία.

Για αυτήν την εξέλιξη, οι εργαζόμενοι του Διφώνου,  θεωρούμε ως μοναδικό υπεύθυνο, τις κομβικές επιλογές της ιδιοκτησίας του περιοδικού, επιλογές οι οποίες αλλοίωσαν τη φυσιογνωμία του. Ένας ιστορικός τίτλος , λοιπόν, κλείνει, σε αντίθεση με τις διαθέσεις και τη στήριξη που τόσο η συντακτική ομάδα όσο και το πολυπληθές αναγνωστικό κοινό εξέφραζαν προς το περιοδικό.

Οι συντάκτες του Διφώνου παραμένουμε απλήρωτοι εδώ και μήνες, ωστόσο συνεχίσαμε μέχρι και την τελευταία ημέρα λειτουργίας του, να παρέχουμε τις υπηρεσίες μας με συνέπεια. Για όλους εμάς, το Δίφωνο δεν ήταν μόνο ένα μέσο βιοπορισμού, αλλά ένα πεδίο έκφρασης και δημιουργίας που πήγαζε από την αγάπη μας για τη μουσική και το ελληνικό τραγούδι, μια όαση ποιότητας στην έρημο του ευτελούς «πολιτισμού».

Εμείς οι συντάκτες και εργαζόμενοι στο Δίφωνο:
- Διαμαρτυρόμαστε για το κλείσιμο του περιοδικού και διεκδικούμε τη συνέχιση της έκδοσής του.
- Απαιτούμε την άμεση και πλήρη καταβολή των δεδουλευμένων μας, καθώς και την απορρόφηση των μισθωτών συναδέλφων μας σε άλλες θέσεις του ομίλου, σε περίπτωση που δεν συνεχίσει η έκδοση του Διφώνου.
- Εάν η έκδοση του περιοδικού δεν είναι εφικτή υπό το τωρινό ιδιοκτησιακό καθεστώς, δηλώνουμε την πρόθεση μας  να αγωνιστούμε  εμείς οι ίδιοι, με κάθε πρόσφορο μέσο για τη συνέχεια ύπαρξης  του Διφώνου.

Καλούμε την ΕΣΠΗΤ και τα υπόλοιπα σωματεία στο χώρο του τύπου να καταδικάσουν το γεγονός.
Καλούμε τους αναγνώστες, τους ανθρώπους του πολιτισμού και της διανόησης να γνωστοποιήσουν την αντίθεση τους  στο κλείσιμο του Δίφωνου. 

Ευχαριστούμε τους αναγνώστες και τους ανθρώπους του πολιτισμού που στάθηκαν πλάι στο περιοδικό για δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια, συνοδοιπόροι μιας συναρπαστικής διαδρομής. Ελπίζουμε αυτή η διαδρομή να έχει συνέχεια και να συναντηθούμε ξανά σύντομα.

ΟΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟ ΔΙΦΩΝΟ

Υπογραφές:

Μαριάνθη Πελεβάνη (διευθύντρια σύνταξης)

Κώστας Αγοραστός
Σπύρος Αραβανής
Αλέξης Βάκης
Παναγιώτης Γιαννέλης
Αδάμ Γιαννίκος
Άντυ Δημοπούλου
Γιώργος Ιωάννου
Μαρία Κασίτα
Κέλλυ Κυλίτου
Μαρία Λαμπράκη
Φωτεινή Λαμπρίδη
Λιάνα Μαλανδρενιώτη
Χρήστος Α. Μιχαήλ
Σωτήρης Μπέκας
Αντώνης Μποσκοϊτης
Ηρακλής Οικονόμου
Νίκη Ορφανού
Ελένη Παγκαλιά
Μιχάλης Παπαμακάριος
Αντώνης Περιβολάκης
Γιάννης Θ. Πετρίδης
Μιχάλης Πολυχρόνης
Σάββας Σερέτης
Βάσια Τζανακάρη
Γιώργος Φλωράκης
Μενίνα Φουρτούνη
Αντώνης Ν. Φράγκος
Δήμητρα Φωτοπούλου


*Το εικονίδιο στην αρχή 
είναι μια ευγενική κίνηση 
του Γιώργου Εγγλέζου και του www.musicheaven.gr. 

3 Ιανουαρίου 2011

Έκλεισε το περιοδικό Δίφωνο


Σήμερα μας ανακοινώθηκε η παύση της λειτουργίας του περιοδικού
που υπήρξε επί χρόνια για πολλούς από εμάς
-πέρα από πηγή βιοπορισμού σε μεγάλο βαθμό-
μια πηγή ενημέρωσης, αγάπης, στήριξης
αλλά και βήμα για να προσφέρουμε από τη μεριά μας
ό,τι μπορούσαμε σε αυτό που αγαπήσαμε πολύ:
το καλό ελληνικό τραγούδι. 


Ευχαριστώ πολύ τους συναδέλφους και τη διεύθυνση
για τη συνεργασία από το Νοέμβριο του 2008 μέχρι σήμερα.
Εμείς είμαστε ακόμα παρόντες. 
Όλοι. 


Camly - A Responsive Blogger Theme, Lets Take your blog to the next level.

This is an example of a Optin Form, you could edit this to put information about yourself.


This is an example of a Optin Form, you could edit this to put information about yourself or your site so readers know where you are coming from. Find out more...


Following are the some of the Advantages of Opt-in Form :-

  • Easy to Setup and use.
  • It Can Generate more email subscribers.
  • It’s beautiful on every screen size (try resizing your browser!)
Subscribe Via Email

Subscribe to our newsletter to get the latest updates to your inbox. ;-)

Your email address is safe with us!