Translate

25 Απριλίου 2011

Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στο Passport


Ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου είναι από τους καλλιτέχνες που ευτύχησαν μέσα από την τέχνη τους να αποκτήσουν ένα από τα πιο πιστά κοινά που θα μπορούσε να έχει καλλιτέχνης τα τελευταία χρόνια. Ένα κοινό που τον ακολουθεί στις ζωντανές του εμφανίσεις, υπό όποιες συνθήκες κι αν διεξάγονται αυτές, σε όποιον χώρο. Κάτι τέτοιο βέβαια δεν είναι καθόλου τυχαίο, μιας και ο καλλιτέχνης μέσα από την πολύχρονη πορεία του στη δισκογραφία, κατάφερε να διαμορφώσει το δικό του στίγμα, όσο ιδιότυπο κι αν είναι αυτό, αγγίζοντας κόσμο που διέπεται από διαφορετικά χαρακτηριστικά.

Έτσι, στη νέα αίθουσα Passport στον Πειραιά, όπου ο Παπακωνσταντίνου εμφανίζεται αυτό τον καιρό με αφορμή το νέο του δίσκο με τίτλο «Ελάχιστος εαυτός», μπορείς να συναντήσεις όλων των ειδών τα πρόσωπα: νέους επαναστατημένους, φοιτητές, μαθητές, μεγαλύτερους σε ηλικία με την οικονομική άνεση να αποτυπώνεται στην εξωτερική τους εικόνα, γνωστούς τηλεοπτικούς δημοσιογράφους που δεν περίμενες να αρέσκονται σε αυτού του είδους τη μουσική, μετρημένους μεσήλικες. Αφού αφήσαμε ό,τι υγρό κουβαλούσαμε μαζί μας (κυρίως μπουκαλάκια νερό) στην είσοδο, για να μπορεί να ελέγχεται η κατανάλωση και να μην εισέρχονται αλκοολούχα ποτά απ’ έξω, ανεβήκαμε στον εξώστη.
Από κάτω, το μεγαλύτερο μέρος της πλατείας ήταν καλυμμένο από κρατημένα τραπέζια. Δεν έπεφτε καρφίτσα. Ο Θανάσης με τη γνωστή του σεμνότητα στα όρια της αμηχανίας να τον συνοδεύει τουλάχιστον στην αρχή του (κάθε) προγράμματος και μέχρι να συντονιστεί με το κοινό, τραγούδησε πότε όρθιος μπροστά στο μικρόφωνο και πότε αγκαλιάζοντας τη γνωστή του μπουζουκομάνα ή το λαούτο. Τα γνωστά ελαφρά και οικεία φαλτσάκια του Θανάση καθόλου δεν μας ενόχλησαν μιας και είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωντανής του παρουσίας και πλήρως εναρμονισμένα με το αίσθημα ελευθερίας (και όχι ελευθεριότητας) που προσφέρεται.

Ο χώρος του μαγαζιού συμβάλλει στο κλίμα που διαμορφώνεται ενώ το πρόγραμμα ισοσταθμισμένο περιλαμβάνει τόσο τα πολύ γνωστά κομμάτια από τη δισκογραφία του όσο και εκείνα που χρήζουν περισσότερων και δυσκολότερων ακροάσεων. Καθ’ όλη τη διάρκεια ωστόσο ήταν δύσκολο έως απίθανο να υπάρχουν στιγμές μουδιάσματος που κανείς να μη συμμετέχει ενεργά. Ευχάριστη έκπληξη (τουλάχιστον στο πρώτο μέρος) ήταν η νεαρή τραγουδίστρια που τον συνοδεύει και ακούει στο όνομα Ματούλα Ζαμάνη. Όμως, πέρα από το γεγονός ότι προς το τέλος του προγράμματος άρχισε να κουράζεται, εκείνο που είναι δύσκολο να μην παρατηρηθεί είναι η ομοιότητά της χροιάς της με τη Μελίνα Κανά, ιδιαίτερα στα τραγούδια του Θανάση που καταξίωσαν τη μεγάλη τραγουδίστρια του εντέχνου, όπως τα Έρημα κορμιά. Η ορχήστρα που τον πλαισιώνει λειτουργεί όπως πάντα σαν οικογένεια στις πιο κατασταλαγμένες στιγμές της.

Η απουσία τυμπάνων καθόλου δε μας παραξένεψε, ο Δημήτρης Μυστακίδης έδωσε μια καταπληκτική εισαγωγή στο Στην Αμερική, η οποία πατούσε με το ένα πόδι γερά στο αμερικάνικο μπλουζ και με το άλλο στο βαρύ ρεμπέτικο, βάζοντάς μας σε (ευχάριστες) σκέψεις για τη συγγένεια των δύο ειδών. Καθοριστική είναι η συμβολή του Ανδρέα Πολυζογόπουλου (πνευστά) ειδικά όταν επιδίδεται με την τρομπέτα και το φλικόρνο στα χαρακτηριστικά σόλα των τραγουδιών. Επιβεβαιώνοντας την αίσθηση που μας αφήνει τα τελευταία χρόνια μέσα από τα λάιβ αλλά και από την ενεργό συμμετοχή του στον τελευταίο δίσκο του Παπακωνσταντίνου, ο Φώτης Σιώτας πέρα από πολύ καλός βιολιστής (δεν ήταν λίγες οι φορές που το βιολί έκλαψε στα χέρια του) στέκεται επαρκέστατος ερμηνευτής στο ύψος των περιστάσεων. Η βραδιά έληξε σχεδόν χωρίς απώλειες για το κοινό, αφήνοντας την ευχάριστη αίσθηση ότι όλοι γίναμε μια παρέα, τραγουδώντας δυνατά με την πιο εσωτερική φωνή μας.

Passport
Καραϊσκου 119, Πλατεία Κοραή
Πειραιάς, 185 32
Ελλάδα
Τηλέφωνo επικοινωνίας
210 4296401

*Πρώτη δημοσίευση www.musicpaper.gr.

22 Απριλίου 2011

Από την "Παραφορά του Ερωταφίου" του Γιάννη Ν. Κυριαζή




ΠΟΙΗΜΑ

Μέσα στο γλυκασμό του πένθους
περνάς από μπροστά μου και ρουφώ
το μαύρο οξυγόνο των μαλλιών σου.
Γονατίζω, να μη δω τα μάτια
που μ’ αποκαθήλωσαν.
Με σηκώνεις σαν το Λάζαρο απ’ τον τάφο,
κουρασμένο απ’ τις τόσες αναστάσεις του.
Σήμερον κρεμάται επί του στήθους σου ο Εσταυρωμένος
στο αλυσιδάκι του.
Το κερί σου χύνει από ηδονή
το δάκρυ του στα δάχτυλά σου.

Φυσάει και σκορπούν τα λουλούδια
του φουστανιού σου,
να σκεπάσουν τον ντροπαλό Ιησού.
Φυσάει και πετούμε αγκαλιασμένοι
πάνω απ’ τον Επιτάφιο,
πιο ψηλά κι απ’ τ’ αστέρια που ‘γιναν φλόγες
στα κεριά των πιστών,
πιο ψηλά κι απ’ το Θεό που δεν πίστευε το θαύμα.
Ανασταίνεται ο Υιός Του να μας δει,
οι καμπάνες χαρμόσυνα χτυπούν
-Παρασκευή Μεγάλη, Πάσχα!-
αγκαλιάζονται οι πιστοί κι όλοι ψάλλουν:
«Έρως ανέστη εκ νεκρών…».

Μα ο αέρας ξάφνου σταματά,
τ’ αστέρια ξανακαρφώνονται στη θέση τους,
οι καμπάνες πάλι πένθιμα ηχούν,
ο νεκρός επιστρέφει στο Μεγαλοβδόμαδό Του
και οι δύο πέφτοντας από ψηλά
-Θεέ μου, γιατί μ’ εγκατέλειψες;…-
ακούμε ν’ αντηχεί σ’ όλη τη γη
το «Τετέλεσται».

ΕΓΚΩΜΙΟ Γ΄

Ω, στέμμα του Απρίλη, Ερωτοκράτωρ Έαρ,
Βασίλειο των δακρύων…
μέσα στην τόση δίνη της ομορφιάς οδύνη
πόση μπορώ ν’ αντέξω;
Ω, μύρο μου χυμένο, χαμένο χελιδόνι,
πώς Άνοιξη θα φέρεις;
Ουρανοθαλασσάκι και Ηλιοφεγγαράτη,
φιληδονοφωλιά μου!…
Γυμνή σε είδα μόνο σε ονειροκαταρράκτες
να πνίγεσαι γαλήνια.
Το χέρι μου σου απλώνω, μα ο βυθός του ύπνου
σε καταπίνει πάντα…
Πού φως τώρα να χύνεις και ποιου ουράνιου θόλου
να σε φθονούν τ’ αστέρια;…

Σκαμνί έχω το παρόν μου, σκοινί το παρελθόν μου
και για κλαδί, το μέλλον.
Χρόνε, ψυχρέ προδότη, Ιούδα Ισκαριώτη,
να σε κρεμάσω θέλω!
Σ’ ό,τι κι αν αγαπήσω, μαθαίνεις πώς να δώσει
φιλί της προδοσίας.
Μα όμως δε σ’ αντέχει ούτε κι αυτό-για σκέψου!-
και σπάει το σκοινί μου.
Ερωτοκτόνε Χρόνε, ως πότε θα διαβάζω το Δυσαγγέλιό σου;...

*Ο Γιάννης Ν. Κυριαζής διαβάζεται και ΕΔΩ,
ενώ μπορείτε να κατεβάσετε ολόκληρο το βιβλίο
σε μορφή e-book από ΕΔΩ.

21 Απριλίου 2011

Sequence Theory Project




Οι Sequence Theory Project σχηματίστηκαν το 2006 απ' τον WRis Orfeus (samples, synths, dj'ing, παραγωγή) και τη Mελεντίνη (πιάνο, synths, τρομπέτα, ακορντεόν, φωνητικά) και στη συνέχεια από τον Kώστα Aντωνίου στο μπάσο. Ο ήχος τους είναι μια ανάμειξη trip hop, drum 'n'n bass, electro ατμοσφαιρικής μουσικής σε συνδυασμό με jazz, indie pop, folk, down tempo στοιχεία. Οι Sequence Theory Project είναι μια ακολουθία αντιλήψεων, ανθρώπων, ιδεών, συναντήσεων και συναισθημάτων. "Πιστεύουμε ότι οι ακολουθίες "διέπουν " τη δομή μιας μουσικής αλλά και τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά οδηγώντας τον σε επιλογές που καθορίζουν εν τέλει την πορεία της ζωής του. Η δική μας θεωρία της ακολουθίας λέει πως σε κάθε ενέργεια της ανθρώπινης έκφρασης είναι απαραίτητη η διατήρηση της ουσίας της ίδιας της ύπαρξής μας αλλιώς αυτή θα αφανιστεί μέσα στην υλιστική υστερία των καιρών". Η μουσική τους πηγάζει από έντονα συναισθήματα νοσταλγίας των παιδικών μας χρόνων και θλίψης για τα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατώνται καθημερινά στο όνομα του χρήματος, της εξουσίας, της τάξης και της δήθεν παγκόσμιας ειρήνης. Στα μέσα του 2006 αναρτήσαμε τα πρώτα μας κομμάτια (erasers, missing children theme, toyland) στο myspace. Το 2008 δημοσιοπoίησαν τις πρώτες τους παραγωγές με τίτλο "Whispers Of a Tree". Κατά καιρούς κι άλλοι μουσικοί έχουν συμβάλει στις παραγωγές μας με το δικό τους  ιδιαίτερο στίγμα όπως η σοπράνο Θεοφανώ Μέλιου, η Κατερίνα Τόλια στο βιολί και ο Τάσος Νταβάκος στις κιθάρες. Η πρώτη Live εμφάνιση του γκρουπ  πραγματοποιήθηκε με τη συμμετοχή τους στο 1ο Trippin' and Hoppin' Festival στην Αθήνα, μαζί με τους Ekos Quartet, NIGHT ON EARTH, Cayetano Soundsystem, Cast-a-Blast and dj BLEND και συνέβαλαν με την παρουσία τους στο πρώτο ντοκιμαντέρ για το trip hop στην Ελλάδα του Κ. Ζυμαράκη και Α. Τόλιου. Έκτοτε έχουν εμφανιστεί σε διάφορες αυτόνομες εκδηλώσεις και ελεύθερα Φεστιβάλ, μουσικά live στέκια, ανεξάρτητες θεατρικές παραγωγές, μουσικά και παραστατικά δρώμενα. Πρόσφατα επενδύσανε με τη μουσική τους την παράσταση «Ηungry anyone-ΠΕΙΝΑΕΙ ΚΑΝΕΙΣ» της Αθηνάς Παππά που παρουσιάστηκε πέρσι στο θέατρο επί Κολονώ στο Φεστιβάλ OFF OFF ATHENS. Τον περασμένο Σεπτέμβριο κυκλοφόρησαν σε μια ανεξάρτητη προσπάθεια το πρώτο τους demo album με τίτλο "TOYLAND" και το οποίο μπορεί να βρει κανείς στα διάφορα event τους . Το artwork έχουν επιμεληθεί οι "fabrique des Reves". Όποιος θέλει να βρει τη μουσική τους free ή και να ενισχύσει προαιρετικά σαν donation δεν έχει παρά να ακολουθήσει τα παρακάτω link και να ακουσει ή και να κατεβάσει ολόκληρο το album χωρίς επιβάρυνση.  Οι Sequence Theory Project είναι τελικά ένα αυτοδιαχειριζόμενο project και υπόσχονται να διατηρήσουν όλη αυτή τη θεωρία τους μακριά από τους περιορισμούς και το άγχος της μουσικής βιομηχανίας καθώς και την κερδοσκοπία των εταιριών.

Πώς προέκυψε το όνομά σας;

Το όνομα των SeQueNce tHeORy pROjeCt προέκυψε από τη φιλοσοφική μας διάθεση να ερμηνεύσουμε μια διαδοχή γεγονότων και δεσμών που οδήγησαν στο σχηματισμό του γκρουπ αλλά και από τη διαπίστωση ότι αυτά που συμβαίνουν γύρω μας κινούνται με μια αλληλουχία σχεδόν μαθηματική. Ο όρος sequence  χρησιμοποιείται κατά κόρον στη γλώσσα των υπολογιστών και καθώς η σχέση μας με την επεξεργασία των ήχων μέσω υπολογιστή είναι άμεση, μας έφερε κοντά στη σκέψη αυτής της ονομασίας συγχέοντας έτσι τον φυσικό κόσμο με τον ηλεκτρονικό. Αυτή άλλωστε είναι και η υφή της μουσικής μας. Ένας άλλος λόγος είναι ότι η μουσική μας διοχετεύεται ως επί τω πλείστον στο διαδίκτυο, σε αυτή την παγκόσμια ψηφιακή κοινότητα, και η χρήση μιας ευρύτερα διαδεδομένης γλώσσας όπως η αγγλική καθιστά πιο εύκολη την επικοινωνία μας με τους φίλους της μουσικής μας απ όπου κι αν προέρχονται.

Στο βιογραφικό σας διακρίνεται έντονη μια αγωνιστικότητα. Οι καλλιτέχνες είναι υποχρεωμένοι να δράττονται της ευκαιρίας της προβολής τους και να περνούν κοινωνικά μηνύματα ή πρέπει να περιορίζονται καμιά φορά μόνο στην τέχνη τους;

Κατ αρχήν δεν βλέπουμε τη μουσική ως μέσο προβολής αλλά ως δημιουργική προέκταση του εαυτού μας. Τι σημαίνει "να περιοριστείς στην τέχνη σου"; έχει περιορισμό ο καλλιτέχνης ή το έργο του; Είναι σαν να λέμε ότι έχει περιορισμό η ανθρώπινη ψυχή. Η ανώτερη έκφραση της ψυχής είναι η τέχνη. Άρα είναι φυσικό επακόλουθο και οι ευαισθησίες ή οι ιδέες που μας χαρακτηρίζουν  ως ανθρώπους να εκφράζονται μέσα από την τέχνη μας. Έτσι λοιπόν αν κάποιος κλονίζεται από την αδικία και τον εξευτελισμό που υπόκεινται κάποιοι συνάνθρωποί του θα το εκφράσει και μέσα από την τέχνη του όπως το ίδιο ισχύει και για κάποιον που συγκινείται από το χρήμα, την επίδειξη πλούτου και την ελαφρότητα.

Κατά συνέπεια, πώς αντιλαμβάνεστε τον όρο «πολιτικό τραγούδι» στην Ελλάδα του σήμερα;

Πολιτικό τραγούδι στην Ελλάδα υπήρχε τη δεκαετία του 70. Πλέον με όλη αυτή τη θολή δημοκρατία στις μέρες μας θόλωσαν και οι ελάχιστες πολιτικοποιημένες φωνές. Υπάρχουν σχήματα και καλλιτέχνες στο χώρο της μουσικής που είναι βαθιά συνειδητοποιημένοι αλλά ζούμε σε μια εποχή όπου η σαχλαμάρα και η επικερδής εμπορική προώθηση που τη συνοδεύει έχουν τον πρώτο λόγο.

Οι μουσικές επιρροές σας ποιες πιστεύετε πως είναι;

Μουσικές επιρροές πάρα πολλές. Από τους ρομαντικούς συνθέτες  του 19ου αιώνα έως τη noise και τη dubstep.

Τραγούδι VS μουσική για εικόνα. Με τι προτιμάτε να καταπιάνεστε και γιατί;

Οι μελωδίες μας πηγάζουν  από εικόνες αθώων αναμνήσεων αλλά και της σκληρότητας της αστικής ζωής. Μας αρέσει να φτιάχνουμε με τη μουσική μας μια ατμόσφαιρα που να δημιουργεί συναισθήματα και εικόνες αλλά σε κάποια κομμάτια μας έχει βαρύτητα για μας και ο στίχος ο οποίος εκφράζει τους προβληματισμούς μας γι αυτόν τον κόσμο.

Σχέδια;

Τα σχέδιά μας είναι να μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη μουσική μας παρά τις οικονομικές δυσκολίες και τα εμπόδια που συναντούμε διαρκώς. Επίσης να μπορούμε πάντα να προσφέρουμε στους ανθρώπους και στην τέχνη ουσία  και να υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα όπου κι αν βρισκόμαστε.

*Πρώτη δημοσίευση www.e-tetradio.gr. 

14 Απριλίου 2011

«Η καχυποψία ενός άλλοθι» πάει Πάτρα και Θεσσαλονίκη 6 & 10 Μαΐου



ΠΑΤΡΑ

Την Παρασκευή 6 Μαΐου 2011, ώρα 20.00, στον χώρο πολιτισμού Ποικίλη Στοά (Ρήγα Φεραίου 129 & Παντανάσης) ο Χρήστος Α. Μιχαήλ παρουσιάζει την ποιητική του συλλογή «Η καχυποψία ενός άλλοθι», εκδόσεις ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ. Θα μιλήσει η Βασιλική Πέτσα, υποψήφια διδάκτωρ Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, καθώς και ο συγγραφέας του βιβλίου. Θα τραγουδήσουν η Μαρία Παπαγεωργίου και ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης. 

Χορηγός επικοινωνίας


***

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Την Τρίτη 10 Μαΐου 2011, ώρα 19.00, στον ΙΑΝΟ (Αριστοτέλους 7), ο Χρήστος Α. Μιχαήλ παρουσιάζει την ποιητική του συλλογή «Η καχυποψία ενός άλλοθι», εκδόσεις ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ. Θα μιλήσουν οι Ελένη Μπιρμπίλη, συγγραφέας, Γιώργος Αλισάνογλου, ποιητής. Θα παίξει κιθάρα και θα τραγουδήσει ο Παναγιώτης Παπαϊωάννου.

Χορηγοί επικοινωνίας



Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί 
με την υποστήριξη του 


***



Λίγα λόγια για το βιβλίο
Ο Χρήστος Α. Μιχαήλ μας παρουσιάζει μια σειρά από ποιήματα χωρίς ηλικία, συνοδευόμενα από σκίτσα της Παναγιώτας Τσιμπαλίδη. Αποστάγματα νύχτας και ημέρας, ζωή καταχρασμένη σαν ελπίδα, έρωτες που δεν χώρεσαν στις λέξεις, θεωρίες που έμειναν θεωρίες, ρολόγια που δεν πρόλαβαν, απολογίες και τοκισμένα ψυχικά χρέη, τραγούδια που κι έγιναν ασπίδα και συνείδηση. Τριάντα ποιήματα σε ελεύθερο στίχο και εννέα έμμετρα, δοσμένα με την καχυποψία μιας πένας που δικάζει τα ίδια της τα άλλοθι.

Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
Ο Χρήστος Α. Μιχαήλ γεννήθηκε στη Σαλαμίνα, τελείωσε το σχολείο στη Λεμεσό και σπούδασε Χρηματοοικονομική και Τραπεζική Διοικητική στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Σήμερα εργάζεται ως δημοσιογράφος σε μουσικά περιοδικά, έντυπα (Δίφωνο) και διαδικτυακά (e-tetradio.gr, musicheaven.gr, musicpaper.gr) . Αυτό είναι το πρώτο του βιβλίο.

13 Απριλίου 2011

Les SkartOi!




Οι Les SkartOi! ξεκίνησαν το 2004 παίζοντας ska  μουσικές σε ένα υπόγειο στο Αίγιο. Στην αρχή με κάποιες διασκευές από κλασσικούς του ήχου και σιγά σιγά έβαλαν και τη δική  τους πινελιά στο στιλ με δικές τους δημιουργίες. Στα αρκετά λαιβ που έχει κάνει η μπάντα συνδυάζουν τη χορευτική μουσική με στίχο κάπως πιο κοινωνικό. Το 2004 ηχογραφούν το πρώτο ντεμο με 2 δικά τους κομμάτια και 3 διασκευές. Μετά από μπόλικες εμφανίσεις, ολοκληρώνουν τις ηχογραφήσεις για το ντεμπούτο άλμπουμ  τους που ονομάζεται «ska radio» και περιέχει 14 δικές τους συνθέσεις. Σε όλα αυτά τα χρόνια είχαν την τύχη να συνεργαστούν με καλούς μουσικούς και να μοιραστούν τη σκηνή με πολύ σημαντικά ονόματα του χώρου τους όπως bad manners, aggrolites,mr. symarip, toasters, firewater ,tonino carotone αλλά και με εγχώριους μουσικούς smoking barrels, 63 high, skaribas, ska non tropo ska bangies, deus ex machina, locomondo κ.α... Αυτή την περίοδο έχουν στα σκαριά κάποιες εμφανίσεις και δουλεύουν πάνω σε νέο υλικό για το επόμενο τους δίσκο.

Η εποχή μας ευνοεί το ska; Εσείς πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το συγκεκριμένο είδος; 

Το να ασχοληθείς με ένα είδος μουσικής δεν έχει να κάνει με το τι ευνοεί η κάθε περίοδος. Εμείς μπήκαμε στα τζαμαϊκανικά "νερά" όχι από το τι επιβάλει η εποχή αλλά από την αγάπη που έχουμε για τη ska ,τη reggae και το  rocksteady. Ακούμε τις μουσικές των πρωτεργατών του είδους και είπαμε να το δοκιμάσουμε και εμείς. Η πρώτη επαφή έγινε με τις αγγλικές μπάντες όπως specials madness bad manners κ.α αλλά και με τους skatalites μιας και είναι οι εφευρέτες της ska , ψάχνοντας όμως λίγο παραπάνω ανακαλύψαμε αριστουργήματα του είδους που αρκετά από αυτά ήταν άγνωστα για εμάς και παραμένουν άγνωστα για τον κόσμο. Αυτό είναι κρίμα γιατί η σκηνή στη Τζαμάικα έχει δώσει παρά πολλά πράγματα στην μουσική χωρίς να το αναγνωρίζουν πολλοί.   Επίσης βλέπουμε τα τελευταία χρόνια στον υπόλοιπο κόσμο ένα είδος revival με αξιόλογα συγκροτήματα (hepcat, slackers, aggrolites, valkyrians, ...) που μας λένε ότι δεν έχει λήξει η υπόθεση και ότι και εμείς μπορούμε να βάλουμε τη δική μας άποψη στον ήχο που έχει κλείσει 50 χρόνια ζωής.

Πόσο μπορεί το ska να ανταποκριθεί στα αιτήματα του ελληνικού τραγουδιού και τι προοπτική έχει ένα σχήμα σαν εσάς στην Ελλάδα;

Όταν ξεκινήσαμε να παίζουμε σε ένα υπόγειο δεν είχαμε αυτό στο μυαλό μας . Εμείς προσπαθούμε με κάθε ευκαιρία να παρουσιάζουμε τη δουλειά μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Υπάρχει ένα τμήμα κόσμου που έρχεται στις συναυλίες και περνάει καλά όχι απλά σαν "οπαδός" των Les SkartOi! αλλά σαν μέλος ενός μουσικού ρεύματος που μέσα σε αυτό είμαστε και εμείς. Η δικιά μας προσπάθεια και δουλειά μέσα από τις συναυλίες και τις ηχογραφήσεις αλλά και η ανταπόκριση του κόσμου σε αυτό που κάνουμε  είναι εκείνο που μπορεί να δώσει προοπτική και μάλιστα χωρίς μεσάζοντες και έξω από το mainstream των ημερών. Ετούτο έχει γίνει αρκετές φορές με άλλα είδη μουσικής, γιατί όχι και με αυτή που παίζουμε εμείς; 

Η μουσική σας είναι λίγο παρεξηγημένη ως είδος. Έχει συνδεθεί με ξέφρενες χορευτικές καταστάσεις, καλοκαιρινές διακοπές κλπ. Ποια η αλήθεια της ska;

Η ska ξεκίνησε στην Τζαμάικα στις αρχές του '60 σαν την έκφραση τις απελευθέρωσης από την αγγλική αποικιοκρατία γι' αυτό και είναι τόσο δυνατή και με πολύ ενέργεια. Όταν τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν και η βία των δρόμων αυξήθηκε, ο ρυθμός βάρυνε και η ska αντικαταστάθηκε από το rocksteady  και την reggae. Μιλάμε για ένα είδος που ξεκίνησε από τις φτωχές περιοχές του Κingstone από μουσικούς που ήταν από αυτές τις περιοχές και παραγωγούς που δεν είχαν τα μέσα και την εμπειρία. Η μουσική αυτή εκτός από τον ήχο της απελευθέρωσης και της διαμαρτυρίας είναι ταυτόχρονα και χορευτική, είναι ακόμα ένα είδος λαϊκής μουσικής κουλτούρας που σαν όλα τα άλλα σε ολόκληρη τη γη συνδυάζει και τα δύο. Τώρα για το αν η μουσική είναι καλοκαιρινή θα πρέπει να δούμε πια χώρα στην Ευρώπη φιλοξένησε τον ήχο πρώτη φορά. Η χώρα αυτή είναι η Αγγλία στα μέσα των '60ς και μάλιστα, παρόλο που δεν φημίζεται για την ηλιοφάνεια της, εκεί αναγεννήθηκε το δεύτερο κύμα της sk . Για εμάς το να μπαίνουν ταμπέλες που δεν έχουν να κάνουν με τη μουσική δεν μας απασχολούν. Ακούμε, παίζουμε και εκφραζόμαστε από την ska όλο το χρόνο λέμε αυτά που μας απασχολούν στην καθημερινότητα μέσα από τα τραγούδια μας και δουλεύουμε εντατικά πάνω στον ήχο.      

Το myspace παρότι πρωτεργάτης στο είδος του και αφού άφησε απογόνους (τύπου jumpingfish) έχει χάσει αρκετή από τη δημοτικότητά του. Εσείς είστε γραμμένοι και αλλού;

Λίγο myspace λίγο facebook αυτά και τίποτα παραπάνω. Αυτό που κρατά μια μπάντα ζωντανή είναι οι συναυλίες, οι δίσκοι, οι καλές συνεργασίες, οι φίλοι και η επαφή με τον πραγματικό κόσμο. 

Τα σχέδιά σας;

Αρκετές εμφανίσεις , ίσως προκύψει κάποια συνεργασία από εξωτερικό για live στη Ελλάδα, και πολλή δουλειά σε καινούριο υλικό για το δεύτερο άλμπουμ που όπως πάει θα βγει σύντομα.

*Πρώτη δημοσίευση www.e-tetradi.gr. 

12 Απριλίου 2011

The Place Within





Οι The Place Within είναι ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 2005 στην Πάτρα από φοιτητές από την Αθήνα. Έχουν κάνει συναυλίες σε Αθήνα (Kinky Kong, After Dark), στην Πάτρα (Politeia, moreSteps, Mod's, free your voice festival, ευρωπαϊκή ημέρα μουσικής 2007) στα Ιωάννινα (Berserk) και στο Bόλο. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με συγκροτήματα όπως οι Flakes, οι Rosebleed, οι Katrin The Thrill, οι B-sides, οι Deadbeat Escapement και οι Paint On Silence H μουσική τους είναι εναλλακτική, εναλλακτική και όσο γίνεται εναλλακτική. Δηλαδή όσο πιο ιδιαίτερη γίνεται με βάση πάντα, βέβαια, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε κομματιού. Οι αγγλικοί (προς το παρόν) στίχοι τους μιλάνε για την πραγματικότητα κάτω από το εξωτερικό περίβλημα, προσπαθώντας με αγωνία να εκφράσουν υπόγεια συναισθήματα και σκέψεις και να ερμηνεύσουν περίεργες ανθρώπινες συμπεριφορές. Ασχολούνται συχνά, τέλος, με τα, υποσυνείδητα ή μη, ψέματα που λέει κανείς στον εαυτό του για να είναι εντάξει. Ολα αυτά όμως πάντα με σκοπό να δημιουργήσουν ομορφιά μεσα απο την τέχνη τους και όχι να πείσουν ή να ηθικολογήσουν.  Τον Νοέμβριο του 2008 κέρδισαν το βραβείο best music for film στο 48hour film festival για την συμμετοχή των τραγουδιών white dressed guests και run away στην ταινία μικρού μήκους 'Run Away', βασισμένη στους στίχους του White Dressed Guests. Είναι επίσης μία από τις 10 διακριθείσες μπάντες στο Coca Cola Soundwave 2.

Πώς προέκυψε το όνομά σας;

Ψάχναμε όνομα για αρκετό καιρό, ώσπου ο Αγαμέμνονας, ο μπασίστας του συγκροτήματος,  μας πρότεινε το όνομα The Place Within λόγω ενός συνθήματος που είχε δει και φωτογραφήσει σε ένα τοίχο... Το σύνθημα ήταν το εξής: Melancholy songs appear from The Place Within.

Λέτε: "H μουσική τους είναι εναλλακτική, εναλλακτική και όσο γίνεται εναλλακτική. Δηλαδή όσο πιο ιδιαίτερη γίνεται...". Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;

Κρατήσαμε μόνο αυτό το χαρακτηρισμό για τη μουσική μας, προσπαθώντας κάπως να χαρακτηρίσουμε με λέξεις τη μουσική μας. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο στην εποχή που ζούμε, όπου ακούμε μουσική και γενικά αισθανόμαστε, παρακάμπτοντας τις αισθήσεις. Ποιες τις χρειάζεται άλλωστε όταν έχεις λέξεις, για να καταναλώσει το υπερδιεγερμένο σου μυαλό; Η ιδιαιτερότητα και η εναλλακτικότητα είναι ίσως καλλιτεχνικά ζητούμενα, αφού χωρίς αυτά, οι ήχοι εντυπώνονται στο μυαλό του σημερινού ακροατή σαν μια από τα ίδια. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά προκύπτουν και σε ένα βαθμό από τι συμβολή διαφορετικών ακουσμάτων προς μία κοινή αισθητική του συγκροτήματος. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε  σε μια εποχή που πρέπει πάση θυσία, συνεχώς να απαντάς στην ερώτηση "γιατί εσένα;", αφού είμαστε πολλοί και στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, ενώ τα χρονικά, κοινωνικά και χωρικά περιθώρια για να γνωριστούμε είναι ελάχιστα.

Σκοπός σας λέτε επίσης, είναι να δημιουργήσετε ομορφιά και όχι να πείσετε ή να ηθικολογήσετε. Εκεί υστερεί τελικά το τραγούδι; Πάσχει από έλλειψη ομορφιάς; 

Δεν νομίζουμε ότι υστερεί σε ομορφιά το τραγούδι σήμερα, αλλιώς δε θα μας άρεσαν τόσα καινούργια συγκροτήματα. Η καλλιτεχνική ομορφιά για εμάς εκφράζει το 2010 ό,τι εξέφραζε πάντα, δηλαδή τη σύνθεση ετερόκλητων μνημών σύμφωνα με την αισθητική του καλλιτέχνη. Απλά θεωρούμε ότι πρέπει ο καλλιτέχνης να θυμάται ότι το μικρόφωνο που βρίσκεται μπροστά του είναι εκεί επειδή κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχει μια ιδιαίτερη αισθητική και όχι για τις ωραίες του απόψεις. Απόψεις έχουν όλοι. Υπάρχουν βέβαια και καλλιτέχνες που ακόμα και όταν εκφράζουν απόψεις το κάνουν με μια κάποια αισθητική και ποιητικότητα.

Με τα ΜΜΕ πώς τα πάτε;

 Χρησιμοποιούμε κυρίως το ίντερνετ για την προώθηση της μουσικής μας διότι στα παραδοσιακά μέσα, λίγοι είναι αυτοί που ψάχνουν πραγματικά να ανακαλύψουν και να στηρίξουν καινούργιους ήχους. Βέβαια τα τελευταία δύο χρόνια τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα.  Ακούμε μόνο τους 2-3 σταθμούς που αντιστέκονται στην playlist, και νιώθεις ακόμα ότι κάνει εκπομπή ένας άνθρωπος και όχι μια εμπορική μηχανή που απλά χρησιμοποιεί τον παραγωγό για να εξανθρωπίσει λίγο τις διαφημίσεις της.

Έχετε στο ενεργητικό σας κάποια βραβεία και διακρίσεις σε διαγωνισμούς. Τι κερδίσατε επί της ουσίας μέσα από αυτές τις διαδικασίες; 

 Στο 48 hour film festival συμμετείχαμε όχι τόσο για τη διάκριση όσο γιατί μας ενδιέφερε πολύ να δούμε τη μουσική μας σε κάποια ταινία και μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία με την μικρού μήκους ταινία της Μαρίας Χατζηγιάννη, Run Away η οποία μάλιστα βασίστηκε στους στίχους μας. Στα υπόλοιπα συμμετέχουμε ελπίζοντας ότι μέσα από τον κάθε διαγωνισμό μπορεί κάποιος να ανακαλύψει τους ήχους μας και να βρει εκεί κάτι που χρειάζεται, ενώ μέσα στις διαδικασίες αυτές γνωρίζεται κανείς με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για νέες μουσικές ή τις δημιουργούν.

Πότε για εσάς το συγκρότημα θα έχει εκπληρώσει το σκοπό του;

 Γράφουμε τραγούδια για να κατανοήσουμε τους ανθρώπους οπότε σκοπός μας είναι κάποια στιγμή να βλέπουμε όλους τους ανθρώπους στο δρόμο γυμνούς και όμορφους. Σαν συγκρότημα θα συνεχίζουμε να δημιουργούμε για όσο θα μπορούμε να αλληλεπιδρούμε μουσικά  μεταξύ μας ώστε να προκύπτει όμορφο έργο, δεν υπάρχει κάποιο όριο το οποίο να αποτελεί τελικό σκοπό της μπάντας.

Σχέδια;

 Είμαστε ένα συγκρότημα που δεν σχεδίασε ποτέ το μέλλον, άλλωστε δεν έχει νόημα να σχεδιάζεις να βιοποριστείς από τη μουσική σε μια χώρα όπου δεν καταφέρνουν να βγάλουν περιοδεία ούτε καν οι μουσικοί που θαυμάζεις. Επομένως ακολουθούμε την πορεία της ζωής και παίζουμε μουσική, ο καθένας μόνος του, μεταξύ μας ή και με φίλους μας, όποτε το έχουμε ανάγκη και όποτε οι συνθήκες μας το επιτρέπουν.

*Πρώτη δημοσίευση www.e-tetradio.gr. 

11 Απριλίου 2011

Paint On Silence





Οι Paint On Silence είναι ένα διμελές ορχηστρικό σχήμα από την Αθήνα, που δημιουργήθηκε στην Πάτρα το χειμώνα του 2007, λόγω φοίτησης στο Πολυτεχνείο της πόλης στο τμήμα ηλεκτρολόγων μηχανικών. Χρησιμοποιούν κιθάρες, μπάσο, πλήκτρα, υπολογιστή και λούπες για να απoτυπώσουν μουσικές εικόνες. Από το ξεκίνημα αναζητούν την ταυτότητά τους ή οποία γίνεται όλο και ποιο ανάγλυφη με το EP που κυκλοφόρησαν το Δεκέμβριο του 2010. Έχουν 3 live
στο ενεργητικό τους και το ένα μίσο είναι μέλος του σχήματος The Place Within.

Στο όνομά σας χρησιμοποιείτε τη σιωπή, ενώ πρόκειται για ένα σχήμα που με τη μουσική διαλύει τη σιωπή. Θέλετε να μας εξηγήσετε πώς προέκυψε το όνομά σας, τι σημαίνει και τι ρόλο παίζει η σιωπή και η εικόνα στη δραστηριότητά σας;

Το όνομα Paint On Silence προέκυψε από την φράση του διευθυντή ορχήστρας Leopold Stokowski, "A painter paints his pictures on canvas. But musicians paint their pictures on silence" την οποία και είχαμε δει στο ξεκίνημα του ντοκιμαντέρ "Screaming Masterpiece" για την ισλανδική μουσική σκηνή. Όπως φαίνεται και από τη φράση του Stokowski, η σιωπή είναι το μουσικό αντίστοιχο του λευκού καμβά πριν αρχίσει η διαδικασία της δημιουργίας. Πέρα από αυτό η σιωπή είναι αναπόσπαστο κομμάτι της μουσικής όχι μόνο για μας αλλά για όλους όσους ασχολούνται με αυτή. Η εικόνα είναι ίσως κάτι που έχουμε στο μυαλό μας πριν αρχίσουμε να παίζουμε ένα κομμάτι και είναι τελικά αυτό που αποδίδεται μέσα από αυτό σε κάποιον που το ακούει. Έχουμε επιρροές από μουσικούς με έντονο το κινηματογραφικό στοιχείο στη μουσική τους, εννοώντας την υφή των ήχων και την εξέλιξη (ενός θέματος για παράδειγμα) μέσα στις δημιουργίες τους, ακριβώς όπως σε μία ταινία. Η μουσική μας έχει σκοπό την δημιουργία μιας εικόνας στη φαντασία του ακροατή, κυρίως μέσα από τα διάφορα συναισθήματα που ενδέχεται να προκαλέσει.

Το cd σας το διαθέτετε δωρεάν μέσω ταχυδρομείου. Γιατί; 

Μας αρέσει η ιδέα του υλικού μέσου, θα θέλαμε αυτό που έχουμε φτιάξει να είναι και χειροπιαστό. Το cd μας το διαθέτουμε και ως free download στο http://paintonsilence.bandcamp.com.

Το ένα μισό, γράφετε, είναι μέλος και ενός άλλου συγκροτήματος. Πώς σας επηρεάζει η ενασχόλησή σας με ένα άλλο σχήμα; Θετικά και αρνητικά. 

Το μόνο αρνητικό πιστεύω σε αυτό είναι το πως μοιράζεται ο χρόνος, αλλά η ενασχόληση αυτή μόνο θετική μπορεί να είναι, η αλληλεπίδραση με άλλους ανθρώπους που έχουν την δική τους οπτική γωνία για τη μουσική είναι πολύτιμη γιατί εκτός από το δέσιμο που δημιουργείται μέσα από την μουσική, είναι και καταλύτης για την αναθεώρηση των δικών μας απόψεων και σκέψεων γι αυτή.

Φαντάζομαι δεν βιοπορίζεστε από τη μουσική... Τι δουλειές κάνετε;

Δεν νομίζουμε ότι η μουσική μας και αυτό που θέλουμε να πούμε μέσα από αυτή έχει οποιαδήποτε σχέση με το ποιοι είμαστε και το τι κάνουμε στη ζωή μας. Δεν είναι κάτι που θέλουμε να μοιραστούμε και πιστεύουμε ότι δεν αφορά όσους τυχών μας ακούνε.

Αναφέρετέ μας ο καθένας τους 3 τελευταίους δίσκους που αγόρασε και πότε ήταν αυτό.

Ekos Quartet - In A Dream Full Of Charm
Figurant - The way back home EP
John Frusciante - The Empyrean (2009)

Ekos Quartet - In A Dream Full Of Charm
Steve Reich - Music for 18 Musicians
Portishead - Third

Τι έχουμε να περιμένουμε από εδώ και στο εξής;

Προς το παρόν βρισκόμαστε σε παύση λόγω υποχρεώσεων και απόστασης. Ακόμα και για εμάς το μέλλον επιφυλλάσει εκπλήξεις, όμως σίγουρα θα προσπαθούμε να ενημερώνουμε όποιον ενδιαφέρεται για οποιαδήποτε δραστηριότητα μας.

*Πρώτη δημοσίευση www.e-tetradio.gr. 

8 Απριλίου 2011

Yianneis




Οι Yianneis είναι μια ειδική περίπτωση συγκροτήματος. Σχηματίστηκαν πριν από ένα χρόνο κι όμως υποπτεύεσαι ότι γνωρίζονται καιρό. Πρόκειται για μια πολύ αρμονική και δεμένη μπάντα η οποία συνδυάζει εκ διαμέτρου αντίθετα ακούσματα, περιπλέκει ιστορίες, κίνηση, τραγούδι κι όλα αυτά με μια καταπληκτική σκηνική παρουσία. Μοιάζουν να εκτονώνονται στη σκηνή με το πάθος ενός έφηβου αλλά ταυτόχρονα κινούνται με τον επαγγελματισμό ενός ηθοποιού. Τα live τους δεν χαρακτηρίζονται μόνο ως μουσικά. Είναι performances που σε κάνουν να αναρωτιέσαι: είναι ο εαυτός τους έτσι το σκηνοθετούν όλο αυτό; 

Πώς μαζευτήκατε όλοι εσείς και σχηματίσατε ένα τόσο ιδιότυπο σχήμα;

Ο Νίκος μου είπε να φτιάξουμε μια μπάντα και εγώ του είπα ότι δεν ξέρω σχεδόν κανένα μουσικό. Μου είπε ότι ξέρει τους καλύτερους. Αλήθεια έλεγε. Εγώ απλά φρόντισα να τους πάω και σε κάποια άλλα μέρη 

Τι σημαίνει το όνομά σας και πώς το εμπνευστήκατε;

Το όνομα μας είναι η πιο κοινή ελληνική λέξη ..σε ήχο τουλάχιστον ..αλλά τελικά κατάφερε να σημαίνει πολλά περισσότερα από όσα φαινόταν αρχικά να μας κάνουν να το πιστεύουμε τόσο.
Αλλά ας μη δίνουμε τόση σημασία σε αυτό . Ένα όνομα είναι μόνο. Το ράσο δεν κάνει τον παπά. Χα!

Πώς θα χαρακτηρίζατε τη μουσική σας, σε είδος, σε καταβολές, σε concept.

Προσπάθησα πολύ να το εξηγήσω στην αρχή του, στα παιδιά. Ένιωθα σχεδόν να προσπαθώ να τους προσηλυτίσω σε μία ιδέα, concept, όπως λες. Μετά προσπαθήσαμε όλοι μαζί να μας κατατάξουμε κάπου, όχι γιατί το έχουμε ποτέ ανάγκη με βάση την πιο αρχέγονη και πηγαία ανάγκη του ανθρώπου, να ανήκει σε κάποιο σύνολο, αλλά μήπως και μας καταλάβουμε καλύτερα. Είναι ωραία η αίσθηση της οριακής ισορροπίας του να καταλαβαίνεις λίγα λιγότερα από όσα χρειάζεσαι για να απομυθοποιήσεις κάτι. Ακόμη και τα παιδιά, με ρωτάνε κάθε μέρα και κάτι καινούργιο περί της επόμενης κίνησης ή το προς τα πού τελικά πάμε. Φαίνεται σαν να ξέρω εγώ. Φαίνεται

Είστε επηρεασμένοι από..; 

Οκ, στην τέχνη, λέει, δεν υπάρχει παρθενογένεση, άρα είμαστε σίγουρα επηρεασμένοι από κάπου. Δεν χρειάζεται να είναι ο καλλιτέχνης όλος, ως πακέτο που σε επηρέασε, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά. (copy- paste). Θα σας πω όμως το εξής. Οι Yianneis είμαστε: ένας κλασσικός κιθαρίστας (Δημήτρης Σιάμπος) ,που τελευταία τον συνεπήρε βαθιά η  jazz και η ηλεκτρική του κιθάρα, ένας φλαουτίστας (Δημήτρης Πετράκης) που επιμένει κλασσικά από τη μια, αλλά πρόσφατα, επίσης, πήρε στα χέρια του και άρχισε να δουλεύει ένα περίεργο midi πνευστό όργανο με κάτι ακόμα πιο περίεργα πλήκτρα επάνω του, ένας πληκτράς- ακκορντεονίστας- λίγο κιθαρίστας και πολύ τραγουδιστής (Νίκος Ζαδές) με εντελώς δυτικές τάσεις, ένας κοντραμπασίστας (Ilya Algaer) που οι ρίζες του βρίσκονται κάπου στη Σιβηρία και το ταμπεραμέντο του κάπου ανάμεσα στον Vivaldi και τους rage against the machine, ένας ντράμερ (Άρης Καλλέργης) που μεγαλώνει με porcupine tree και το όνειρο του είναι να μπορέσει κάποτε να ανταπεξέλθει σε αυτό που ονομάζεται total free jam και εγώ, που το μόνο που έχω να επιδείξω μουσικά είναι οι κασέτες του Μάκη Χριστοδουλόπουλου και του Γονίδη που άκουγα μέχρι τα 20 μου στην Καρδίτσα και μία πενταετής θητεία δίπλα στον Μιχαήλ Μαρμαρινό και τις σκηνοθεσίες του, με τον οποίο περιόδευσα σε ουκ ολίγες Ευρωπαϊκές πρωτεύουσες συμμετέχοντας σε παραστάσεις του. Είμαι ηθοποιός. Α,  πρόσφατα ανακάλυψα και τον Mike Patton

Είστε συγκρότημα μόλις ένα χρόνο και φαίνεστε πιο δεμένοι από συγκροτήματα που μετρούν πενταετία, ενώ το μαγαζί που παίζατε μέχρι πρόσφατα γέμιζε ασφυκτικά χωρίς ιδιαίτερο promotion. Πώς γίνεται αυτό;

Αλήθεια, εσείς πως ήρθατε στο live; Από πού μας μάθατε; 

Από μια φίλη και από το ίντερνετ.

Καλώς ήρθαμε όλοι στο διαδικτυακό όργιο του 21ου αιώνα! Ας πούμε ,ότι σήμερα ηχογραφεί κανείς ένα τραγούδι. Το κάνει upload. Από εκείνη κιόλας τη στιγμή ,καλά θα κάνει να νιώθει εντελώς εκτεθειμένος, γιατί είναι! Προχτές, κάποια κοπέλα από την Ιορδανία που είχα γνωρίσει στα πλαίσια κάποιας παράστασης που συμμετείχαμε και οι δύο, στο Παρίσι πριν από ένα χρόνο περίπου, μου ζήτησε με μήνυμα της στο facebook (φυσικά!), να της στείλω τους στίχους του Peter Pan (ενός κομματιού μας)από τότε είχα να επικοινωνήσω μαζί της! Ναι, είμαστε πιο δεμένοι από μπάντες πενταετίας. Όχι, όμως δεν ήμαστε φίλοι χρόνια. Υπάρχουν μέλη που γνωριζόμαστε μεταξύ μας 4 μήνες. 

Πολλές πρόβες να υποθέσω; 

Ναι, κάνουμε πρόβεςλίγο λιγότερες από ό,τι θα ζητούσε ένα απαιτητικό θεατρικό έργο πολύ περισσότερες από ό,τι ζητάει ένα μουσικό live από αυτά που πάμε και βλέπουμε ξέρετε, αυτά που οι leaders λένε ανέκδοτα, το κοινό περιμένει τον κιθαρίστα να αλλάξει την χορδή που μόλις έσπασε, τελειώνει το ένα κομμάτι (χειροκρότημα), αρχίζει το επόμενο που μοιάζει και λίγο με το προηγούμενο ή είναι και εντελώς ίδιο, αλλά δεν μας πειράζει καθόλου, γιατί έτσι κι αλλιώς "μία μπύρα βγήκαμε να πιούμε βρε αδερφέ!". (Τρελαίνομαι, στ αλήθεια, όταν βλέπω θεάματα (μουσικά κυρίως) που δεν βασίζονται σε μία ιδέα, αυτό  που ονομάζουμε concept , το 2010! Ποιός ο λόγος να ανεβείς στη σκηνή, αν δεν προτείνεις κάτια;!) Όπως και να χει , όταν ζητάς από την τέχνη σου περισσότερα από αυτά που περιμένει ο μέσος θεατής ,πρέπει να δουλέψεις λίγο παραπάνω. Ψέματα ! Πολύ παραπάνω!

Σκηνοθετείτε τις παραστάσεις σας όπως θα σκηνοθετούσατε ένα θεατρικό έργο;

 Όχι, δεν σκηνοθετούμε τις παραστάσεις μας. Το μόνο που κάνουμε είναι ,να δουλεύουμε πάνω σε έναν κοινό ,σιγά- σιγά, κώδικα επικοινωνίας. Τα υπόλοιπα, απλά συμβαίνουν στο live, καλύτερα από ό,τι θα περιμέναμε κι εμείς ,καμιά φορά.

Τα λάιβ σας ωστόσο έχουν μια έντονη θεατρικότητα. Μιλήστε μου λίγο για τις προθέσεις σας πάνω στη σκηνή, τι θέλετε να παρουσιάσετε κάθε φορά και πώς δουλεύετε μέχρι να βγει ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Στις παραστάσεις σας επίσης μπλέκετε το μέταλ με το λαϊκό, το ευτελές τραγούδι σε ρόλο σαρκαστικό με το έντονα πολιτικό και το εσωστρεφές κι όλο αυτό με μια έντονη αρμονία. Σχολιάστε σχετικά. 

A performance, in performing arts, generally comprises an event in which one group of people (the performer or performers) behave in a particular way for another group of people (the audience). Sometimes the dividing line between performer and the audience may become blurred, as in the example of "participatory theatre" where audience members might get involved in the production. Singing choral music, and performing in a ballet are examples. Usually the performers participate in rehearsals beforehand. Afterwards audience members often clap, indicating appreciation. However, sometimes this rule is reversed. In Japan, the greatest compliment is complete silence.[citation needed]. Performances, for example in theatre, can take place daily, or at some other regular interval. Performances can take place at designated performance spaces (such as a theatre or concert hall), or in a non-conventional space, such as a subway station, on the street, or in someone's home.  ..περίπου αυτό ..-    (wikipedia)

*Πρώτη δημοσίευση www.e-tetradio.gr.

7 Απριλίου 2011

Παρουσίαση ΑΛΜΑΝΑΚ ΠΟΙΕΙΝ 2010 απόψε στο Ρούφ







  Σήμερα Πέμπτη 7 Απριλίου 2011 
το «Ποιείν» στον χώρο πολιτισμού Ρουφ

Η Επιθεώρηση Ποιητικής Τέχνης, Ποιείν (poiein.gr) παρουσιάζει το ΑΛΜΑΝΑΚ 2010, (εκδόσεις Ποιείν-Μετρονόμος) μια ανθολογία ποιημάτων από το χώρο της ελληνικής και παγκόσμιας ποίησης, κριτικών άρθρων και λογοτεχνικών μελετών, όπως δημοσιεύτηκαν στην ιστοσελίδα της από τον Ιανουάριο μέχρι το Δεκέμβριο του 2010.

Παρουσιάζουν οι εκδότες του περιοδικού Σωτήρης Παστάκας και Σπύρος Αραβανής.

Συμμετέχουν οι ανθολογούμενοι ποιητές, μεταφραστές και κριτικοί λογοτεχνίας.

Στο μουσικό μέρος της βραδιάς, ο τραγουδοποιός Λεωνίδας Μαριδάκης παρουσιάζει τα τραγούδια του από το νέο άλμπουμ του, «Σε βάθος δρόμου» (εκδόσεις Μετρονόμος, με ερμηνευτές τον ίδιο, την Μάρθα Φριντζήλα και την Πέννυ Μπαλτατζή) και μελοποιημένα ποιήματα. Μαζί του επί σκηνής,     οι Mare Yiem με τραγούδια από τη Μεσόγειο και τα Βαλκάνια, ήχους ελληνικούς,  ήχους του κόσμου με μπλουζ και τζαζ αποχρώσεις.

INFO
@Ρουφ,  Χώρος Πολιτισμού
 Κωνσταντινουπόλεως 10 & Ανδρονίκου 18, Ρουφ - Γκάζι.
Τηλέφωνα κρατήσεων: 6982-904362, 210-3837191 info@sto-rouf.gr
Έναρξη: 21.00
Τιμή ποτού: 5 ευρώ.

Χορηγοί Επικοινωνίας
Περιοδικό ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ, www.musicheaven.gr

*Σημ: Θα είμαστε εκεί.


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ AΛΜΑΝΑΚ

Σωτήρης Παστάκας- Σπύρος Αραβανής: Προλογικό Σημείωμα
Pablo Neruda: Αποσπάσματα από «Το Βιβλίο των Ερωτήσεων»,  μετάφραση-επίμετρο: Γιώργος Μίχος
Αιμίλιος Καλιακάτσος: Παραδοσιακή τυπογραφία και νέα τεχνολογία-παρατηρήσεις και σχόλια ενός τυπογράφου
Aγγελική Ελευθερίου: Δύο Ποιήματα
Α. Β. Στρατής: Μελοποιήσεις Ναπολέοντα Λαπαθιώτη
Διονύσιος Σολωμός: Οκτώ Ιταλικά Ποιήματα, μετάφραση: Γιώργος Κεντρωτής
Anna Akhmatova: Ροζάριο (ερανίσματα), μετάφραση: Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
Σωτήρης Παστάκας: Συνταγματάρχης Θάνατος: η χρήση και κατάχρηση του αλκοόλ στον Συνταγματάρχη Λιάπκιν
Ευριπίδης Κλεόπας: Ποιήματα
Ingeborg Bachmann: Τρία Ποιήματα, μετάφραση: Γιώργος Καρτάκης
Νίκος Κομιανός: «Ίσως να ‘ναι κι έτσι»… Η «Ισμήνη» του Γιάννη Ρίτσου
Γιώργος Αλισάνογλου: Τρία Ποιήματα
Παναγιώτης Πάκος: Περί λογοκλοπής και άλλων δαιμονίων
Σπύρος Αραβανής:  Η Ιστορία ενός Ανθρώπου
Πέτρος Γκολίτσης: Τρία Ποιήματα
Γιώργος Κεντρωτής: Ο Μεταφραστής της Ποίησης
Cesare Pavese: Verra la morte e avra i tuoi occhi: 1 Ποίημα=12 Μεταφράσεις (Δεσύλλας, Tραϊανός, Σινόπουλος, Βλάχος, Δόικας, Κεντρωτής, Κλεόπας, Παππάς, Παστάκας, Τζανάκη, Τριβιζάς, Τσίκεκ-Καραγιάννη)
Γιώργος Βέης: Εισαγωγή στην ποίηση των Μεξικανών του 20ου αιώνα
Μικρή Ανθολογία Νέων Ποιητών Ποιείν: (Θανάσης Αθανάσιος, Λαμπρινή Αιωροκλέους, Μιχάλης Γελασάκης, Κατερίνα Δασκαλάκη, Απόστολος Θηβαίος,  Γιάννης Καλκούνος, Ιωάννης Κατσούλης, Αθανασία Κρατημένου, Αφροδίτη Λυμπέρη, Έλενα Μίαρη, Χρήστος Α. Μιχαήλ, Δημήτριος Μουζάκης, Άννα Νιαράκη Μανος Ορφανουδακης, Παύλος Παρασκευαΐδης, Νίκος Πατεράκης, Ειρήνη Σουργιαδάκη, Ιάσωνας Σταυράκης  Νίκος Σφαμένος, Ανδρέας Τσιάκος, Παναγιώτης Χαχής, Αντώνης Ψάλτης )
Γιώργος Χαριτωνίδης: Τρία ποιήματα
Paul Eluard:  Ποιήματα, μετάφραση: Κώστας Ριτσώνης
Γιάννης Γκούμας: Ford Madox Ford (1873-1939)
Κώστας Ρεούσης: Bossa Kαυλοπυρέσσουσα Nova 3 αντί-ποιήματα
Γιάννης Βαρελλάς: Η κοινωνικότητα της Ποίησης
Άκανθος: Τρία  ποιήματα
Barbara Korun: Ποιήματα, μετάφραση: Μαρία Ανδρεαδέλλη
Γιάννης Σκληβανιώτης: Ταυτότητα Ποιητής
Angel Gonzalez: Μικρή Ανθολογία, μετάφραση- επιμέλεια: Νάνσυ Αγγελή
Κώστας Παπαθανασίου:  Τρία  Ποιήματα
Γιώργος Πήττας: Δύο  Ποιήματα
Γιώργος Μύαρης: Κύπρος 20 Ιουλίου 1974: Ανθολόγηση Ποιημάτων
Στράτος Φουντούλης: Άτιτλο

Ψηφιακή στοιχειοθέτηση: Παναγιώτης Πάκος
Εξώφυλλο: Στράτος Φουντούλης

Τιμή τεύχους 8 ευρώ. (Και με αντικαταβολή)

ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΔΙΑΚΙΝΗΣΗ: ΜΕΤΡΟΝΟΜΟΣ
Λοχία Τριανταφύλλου 13
17341 Άγιος Δημήτριος, Αθήνα
τηλ./fax: 2109703932
www.metronomos.gr


4 Απριλίου 2011

Η Θεσσαλονίκη υποψήφια Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας 2014



Περί τίνος πρόκειται;

Η ευρωπαική Πρωτεύουσα Νεολαίας είναι ένας νέος θεσμός που ξεκίνησε το 2009 από το Ρότερνταμ, το 2010 στο Τορίνο, φέτος φιλοξενείται στην Αμβέρσα του Βελγίου, θα πάει στη Μπράγκα της Πορτογαλίας το 2012, στο Μάριμπορ τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σκοβενίας το 2013, για να έρθει στη Θεσσαλονίκη το 2014. Είναι μια πρωτοβουλία του Ευρωπαϊκού Φόρουμ Νεολαίας, της μεγαλύτερης πλατφόρμας μη κυβερνητικών οργανώσεων νεολαίας στην Ευρώπη, που σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή δίνουν τον τίτλο "Ευρωπαϊκή Πρωτεύουσα Νεολαίας" σε πόλης που παρουσιάζουν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσεων, ιδεών, προτάσεων και συνεργασίας για τους νέους σε τοπικό, εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για ένα χρόνο. Δε χρηματοδοτεί έργα, κατασκευές ή υποδομές, αλλά ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα αναδεικνύει τα χαρακτηριστικά, τις ιδέες και τα όνειρα των νέων ανθρώπων. 

Η θεματική του 2014.

Επιλέξαμε σαν τίτλο το "Χρόνο". Με τη λέξη και την έννοια του χρόνου θέλουμε να εκφράσουμε ταυτόχρονα την ιστορική διαδρομή της πόλης και το ρόλο της στην περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης, την προοπτική και την εξέλιξή της καθώς και τη μετάβασή της στην κοινωνική αναγέννησή της. Το 2014 θα έχουμε μια μεγάλη σειρά από δράσεις που θα υλοποιηθούν πάνω σε τέσσερις άξονες. Δημιουργία, συμμετοχή, ειδικές κοινωνικές ομάδες, νέα κοινωνικά κινήματα. Θέλουμε με τον τρόπο αυτό να ορίσουμε τόσο ένα περίγραμμα δράσεων και παρεμβάσεων όσο και το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα αναλάβουμε πρωτοβουλίες ως δήμος έτσι ώστε το 2014 να μπορέσουμε να έχουμε την πόλη και τους νέους της έτοιμους να υποδεκτούν δράσεις ευρωπαϊκού και διεθνούς κλίμακας.

Γιατί η Θεσσαλονίκη θέλει να πάρει τον τίτλο 
της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας του 2014;

Η πόλη της Θεσσαλονίκης είναι μια νεανική πόλη. Έχει σχεδόν 150.000 φοιτητές και το σύνολο των νέων φτάνει το 50% του πληθυσμού της. Οι νέοι είναι παντού. Αναπτύσουν πρωτοβουλίες, κινούνται, μαθαίνουν, δημιουργούν, αγαπούν και διεκδικούν. Οι νέοι έχουν σχέδια, απαιτούν και ονειρεύονται μια άλλη κοινωνία, μια άλλη πόλη. Οι νέοι μαθαίνουν την πόλη, τις γωνιές της, την ιστορία της. Μιλάνε για το αύριο, τη θέση τους. Συμμετέχουν. Η πόλη μας έχει εμπειρία από τη διοργάνωση μεγάλων πολιτιστικών - κοινωνικών γεγονότων. Από την Μπιννάλε των νέων δημιουργών της Ευρώπης και της Μεσογείου του 1986 μέχρι την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης του 1997, η πόλη έχει απόκτήσει πολλές και αξιοθαύμαστες υποδομές. Ονειρευόμαστε ένα έτος δημιουργίας, συνεργασίας των νέων της πόλης και των νέων της Ευρώπης. Ένα έτος με συνεχείς δράσεις, προβληματισμό και παρεμβάσεις για τα ζητήματα που απασχολούν τους νέους στην Ελλάδα και την Ευρώπη. Για να αποδείξουμε πως εκτός από ιστορία, παρελθόν η πόλη έχει παρόν και μέλλον. Και αυτό το μέλλον το σχεδιάζει η νέα γενιά με τα νέα εργαλεία της. Εμείς πιστεύουμε πως η πόλη της Θεσσαλονίκης μπορεί να φιλοξενήσει ένα πετυχημένο Ευρωπαϊκό Έτος Νεολαίας το 2014 και για έναν παραπάνω λόγο. Η σημερινή διοίκηση του δήμου επενδύει πολλά στην ανάπτυξη ενός πραγματικού κινήματος νεολαίας που μέσα από δράσεις εθελοντισμού, κοινωνικής παρέμβασης, συμμετοχής και ίσων ευκαιριών θα αναδείξει μια άλλη Θεσσαλονίκη. Τη Θεσσαλονίκη της δημιουργηκότητας, της ανοχής, της καινοτομίας. Του πολιτισμού και της κοινωνικής αλληλεγκύης. Όλα αυτά αποτελούν το περίγραμμα μέσα στο οποίο θα κινηθούμε και τηνκαλύτερη εγγύηση για ένα δημιουργικό 2014 για τους νέους όλης της Ευρώπης.

Η ομάδα της διεκδίκησης.

Για της ανάγκες της διεκδίκησης του τίτλου της Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας ο δήμος Θεσσαλονίκης δημιούργησε μια ομάδα εθελοντών που με το συντονισμό της αντιδημαρχίας Νεολαίας- Εθελοντισμιού και Αθλητισμού και την ευθύνη της αντιδημάρχου κυρίας Μαρίας Πασχαλίδου θα έχει την ευθύνη για την ολοκλήρωση του σχεδιασμού, της αίτησης και της υποστήριξης της Θεσσαλονίκης Υποψήφιας Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νεολαίας 2014.


Περισσότερα ΕΔΩ.

1 Απριλίου 2011

Στο Δίφωνο Απριλίου που κυκλοφορεί





Ο Ορφέας Περίδης μιλάει στον Οδυσσέα Ιωάννου: «Η φτώχεια διδάσκει. Ας μάθουμε και κάποια πράγματα, έστω με τον άσχημο τρόπο».

και οι Human Touch στον Παναγιώτη Γιαννέλη: «Η έμπνευση της στιγμής δεν είναι προϋπόθεση για να γράψεις  το καλύτερο κομμάτι σου. (David Lynch)»

Συνεντεύξεις:

Η Αφροδίτη Μάνου εξομολογείται στον Απόστολο Στάικο «Δεν υπάρχει πια το ωραίο με την έννοια που σου προκαλεί ανατριχίλα. Το ωραίο πια “φοριέται” από πάνω, από τους οpinion makers, δεν βγαίνει από μέσα μας».

Ο Θέμης Καραμουρατίδης λέει στον Κώστα Αγοραστό: «Όλοι ξαφνικά αισθάνονται ότι το έντεχνο είναι ένα μίασμα και το έχουν υπερφορτώσει με πράγματα το ταλαίπωρο, λες και δεν αγάπησαν με αυτά τα κομμάτια, λες και δεν ταξίδεψαν μαζί τους, λες και δεν τα έγραψαν…»

Ο Νίκος Πορτοκάλογλου υποστηρίζει με θέρμη στον Χρήστο Α. Μιχαήλ: «Επιμένω να αγοράζω cd και γενικά ανήκω στο κίνημα “Πληρώνω”, ακόμα και στα διόδια, με την ίδια λογική που πληρώνω τους φόρους μου κάθε χρόνο».

Ο Θανάσης Μωραΐτης εξηγεί στη Λιάνα Μαλανδρενιώτη: «Οι χαρισματικοί μουσικοί δεν χρειάζονται οδηγίες, ένα κοίταγμα στην άψυχη και μαύρη παρτιτούρα είναι αρκετό για να εκμαιεύσουν το ζητούμενο της μουσικής φράσης».

Θέματα:

- Ελληνικά Διεθνή, ελληνικά τραγούδια με ξένο στίχο του Γιώργου Β. Μονεμβασίτη
- Ο στιχουργός Ιάκωβος Καμπανέλλης, του Σπύρου Αραβανή
- Μαριώ: Σαλονικιά και Ρεμπέτισσα του Αλέξη Βάκη
- Η άλλη πλευρά του Βασίλη Καρρά του Κώστα Μπαλαχούτη
- Τα Grammy αλλάζουν σελίδα του Θοδωρή Δημητρόπουλου
- Από την Edith Piaf στη Zaz της Κορίνας Λασκαρίδου
- Radiohead του Θοδωρή Κανελόπουλου
- Be-Bop του Αντώνη Ν. Φράγκου

Πρόσωπα:

Χρυσάνθη Μπαρέλη, Sleeping Pillow, GAD, Ελένη Πέτα-Παναγιώτης Μάργαρης, Pete Yorn, Nicole Atkins, Adele, White Lies, June Christie, Neil Sedaka, Johnny Mathis, Wanda Jackson, Frankie Valli

Και οι Μόνιμες Στήλες:

Moderato Cantabile, του Κώστα Αγοραστού
Από Στόμα σε Στόμα, του Παναγιώτη Γιαννέλη
Κλασικά, της Λιάνας Μαλανδρενιώτη
Διαθέσεις, του Σπύρου Αραβανή
Κέρματα, του Οδυσσέα Ιωάννου
Παραδούναι και Λαβείν, του Σωτήρη Μπέκα
Λόγου Χάριν, της Στέλλας Βλαχογιάννη
Από το αρχείο του Διφώνου, επιμέλεια Κώστας Αγοραστός

Σε αυτό το τεύχος συνεργάζονται:

Χρήστος Αγγελόπουλος, Σπύρος Αραβανής, Αλέξης Βάκης, Στέλλα Βλαχογιάννη, Αδάμ Γιαννίκος, Παναγιώτης Γιαννέλης, Θοδωρής Δημητρόπουλος, Άντυ Δημοπούλου, Οδυσσέας Ιωάννου, Θοδωρής Κανελλόπουλος, Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου, Αναστασία Κουκά, Κορίνα Λασκαριδου, Λιάνα Μαλανδρενιώτη, Θάνος Ματζάνας, Χρήστος Α. Μιχαήλ, Κώστας Μπαλαχούτης, Σωτήρης Μπέκας, Αφροδίτη Παπακαλού, Μαριάννα Παπάκη, Μιχάλης Πολυχρόνης, Σάββας Σερέτης, Απόστολος Στάικος, Βάσια Τζανακάρη, Αντώνης Ν. Φράγκος

Τα cd του Διφώνου:

Βασική Έκδοση: € 7,90
Αφροδίτη Μάνου: Νυχτερινή Εκπομπή
Μαριώ: Ο Αραμπάς με τη Μαριώ

Ειδική Έκδοση: € 8,90
Βασίλης Παπακωνσταντίνου: Το Παιχνίδι Παίζεται

Ειδική Έκδοση: € 8,90
Eric Clapton: Chronicles, The Best Of Eric Clapton

Ειδική Έκδοση: € 8,90
Aretha Franklin: The Best Of Aretha Franklin

Ειδική Έκδοση: € 8,90
Dr. John: The Very Best Of Dr. John

Ειδική Έκδοση: € 8,90
Γιάννης Σπανός: Ανθολογία Α’, Β’ Γ’

Ειδική Έκδοση: € 9,90
Σωτηρία Μπέλλου: 80 Μεγάλες Επιτυχίες (5cd)

Camly - A Responsive Blogger Theme, Lets Take your blog to the next level.

This is an example of a Optin Form, you could edit this to put information about yourself.


This is an example of a Optin Form, you could edit this to put information about yourself or your site so readers know where you are coming from. Find out more...


Following are the some of the Advantages of Opt-in Form :-

  • Easy to Setup and use.
  • It Can Generate more email subscribers.
  • It’s beautiful on every screen size (try resizing your browser!)
Subscribe Via Email

Subscribe to our newsletter to get the latest updates to your inbox. ;-)

Your email address is safe with us!