Translate

21 Μαρτίου 2012

Ταυτότητα ποιητής



Ένα παιχνιδιάρικο ερωτηματολόγιο 
εν είδει ψυχαναλυτικού εργαλείου
υπό τον ψυχίατρο και ποιητή Σωτήρη Παστάκα.


1. Γράφετε μόνο ξύπνιος;
- Ξάγρυπνος και νυσταγμένος.


2. Αν είστε εξαρτημένος από την ποίηση, γιατί δεν παίρνετε μεθαδόνη;
- Εξαρτημένος είσαι όταν θέλεις πάσει θυσία να απαλλαγείς από κάτι αλλά δεν μπορείς. Η αλήθεια είναι ότι δεν θέλω να απαλλαγώ. Όχι ακόμα.


3. Αισθάνεστε ποιητής μόνο όταν γράφετε;

- Δεν θα έλεγα ότι αισθάνομαι ποιητής, παρά μόνο όταν απειλούμαι από γραφικούς και ποιητές.


4. Γράφετε και αποτυχημένα ποιήματα ή τα δημοσιεύετε μόνο;

- Η αποτυχία είναι το προσωπικό μου άνω φράγμα.


5. Το ποίημα φέρνει στο μυαλό σας α) τα πόδια μιας γυναίκας; β) ένα
ηλιοβασίλεμα;  γ) ένα θεσπέσιο γεύμα;

- Μάλλον το αντίστροφο συμβαίνει: ένα ποίημα για την κάθε περίπτωση.


6. Οι λέξεις είναι απαραίτητες σε ένα ποίημα; Και αν ναι, έχετε λίστα με
ποιητικές λέξεις που πρέπει να αποφύγετε;

- Απαγορεύεται το απαγορεύεται, αλλά κανείς δεν το τηρεί: καθένας έχει τα προσωπικά του ταμπού.


7. Την ποιητική σας ταυτότητα την πήρατε από μόνος σας ή σας την έδωσε
η συντεχνία;
- Προσπαθεί η συντεχνία, αλλά καταφέρνω και αμύνομαι (ακόμα). Εξάλλου πάντα έκανα κακές δημόσιες σχέσεις για τα μέτρα των ποιητών.


8.Αν τα κακά ποιήματα των φίλων σας κάνουν καλύτερους ποιητές, οι
κακές κριτικές σας ωθούν στο καλύτερο;

- Στο σοφότερο.


9. Γράφετε από ανάγκη ή από συνήθεια;

- Από άποψη.


10. Πιστεύετε στη μούσα; Αν ναι, πια είναι η δική σας;

- Η μούσα μου είναι μισότρελη, δεν θέλετε παρτίδες μαζί της.


11. Σας έχει επισκεφθεί η έμπνευση τώρα τελευταία και πότε ήταν η
τελευταία φορά που σας κορόιδεψε;

- Πλήρης αναξιόπιστη η έμπνευση, αλλά μαζί με τη δουλειά και το “γαμώτο” είναι τα μόνα εργαλεία που διαθέτουμε απέναντι σε εκείνο που μας ροκανίζει εσωτερικά.


12. Ποιος ήταν ο τίτλος του πρώτου σας ποιήματος και για ποιο πράγμα
μιλούσατε;
- “Ώρες”. Σκέτη αποτυχία, αλλά το διασκέδασα με την ψυχή μου.

13. Είστε ερωτευμένος αυτόν τον καιρό;


- Ανήκω στο ζωδιακό κύκλο των Διδύμων. Τα συμπεράσματα δικά σας.



14. Πως αισθάνεστε όταν σας αποκαλούν ποιητή;

- Αγχώνομαι.


15. Σας ώθησε κάτι ώστε να ασχοληθείτε με την ποίηση ή ήταν δική σας
απόφαση;
- Η στέρηση της έκφρασης και το απότομο ξεκλείδωμα της πόρτας.


16. Πιστεύετε ότι για να είναι κάποιος ποιητής πρέπει να έχει κάποιο χάρισμα
ή απλώς πολλά ελαττώματα;

- Πρέπει να έχει το χάρισμα να κεφαλαιοποιεί τα ελαττώματά του.


17. Στη ζωή σας έχετε αφοσιωθεί μόνο στην ποίηση ή έχετε και κάποια
κατοικίδια ή ακριβά αυτοκίνητα ή ερωμένες.
- Όσες φορές στη ζωή μου αφοσιώθηκα σε κάτι, αυτό ήταν γένους θηλυκού.


18. Γράφετε καθαρά μόνο δικές σας σκέψεις ή κλέβετε και τις σκέψεις
άλλων ατόμων;
- Η παρθενογένεση σταμάτησε στον Χριστό. Προσωπικά παρατηρώ, σκέφτομαι και γράφω.


19. Πιστεύετε ότι υπάρχουν ταμπού στην ποίηση;

- Η αυτολογοκρισία είναι καρκίνος αλλά και γεγονός.


20. Ποιος πιστεύετε πως είναι ο χειρότερος χαρακτηρισμός για έναν ποιητή;

- Στρατευμένος;


21. Πως ορίζεται η ποίηση;

- Αν καταφέρουμε στ’ αλήθεια να ορίσουμε την ποίηση, την πατήσαμε.



*Πρώτη δημοσίευση www.poiein.gr

12 Μαρτίου 2012

Συνέντευξη με τον Δημήτρη Ζερβουδάκη



Βιωματικός, καυστικός, αυθεντικός ο Δημήτρης Ζερβουδάκης, o γνωστός Θεσσαλονικιός τραγουδοποιός κατεβαίνει στην Αθήνα και, βασικά, στην Αυλαία για όλες τις Παρασκευές τουΜαρτίου και της πρώτης του Απριλίου. Μαζί του μία σταθερή ομάδα φίλων μουσικών, αλλά και η νεαρή δημιουργός και ερμηνεύτρια Σοφία Γεωργαντζή. Με αφορμή αυτές τις συναυλίες του στην Αθήνα, ο Δημήτρης Ζερβουδάκηςμίλησε στο e-tetRadio, επί παντός του επιστητού.  

 Σχεδόν τριάντα χρόνια παρουσίας και δέκα προσωπικοί δίσκοι. Σήμερα προφανώς η δισκογραφία δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο

Όντως, η δισκογραφία δεν έχει τα χαρακτηριστικά που είχε παλιά. Και ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά; Μεγαλοστελέχη τα οποία ζούσαν με απίστευτες παροχές για τον εαυτό τους, αντλώντας από ένα απόθεμα καλλιτεχνών και των δημιουργών για να συντηρούν έναν τρόπο ζωής ο οποίος δεν ήταν και ιδιαίτερα φθηνός: βίλες, αυτοκίνητα, φράγκα ζωή χαρισάμενη. Τώρα αυτό το υπερκέρδος έχει περιοριστεί για πάρα πολλούς λόγους. Περνώντας στην άλλη πλευρά, σαφώς και υπάρχει τεράστια ανάγκη να συνεχίσουμε να δημιουργούμε. Η κυκλοφορία ενός δίσκου, μιας πνευματικής εργασίας σαφώς και αποτελεί εκδοτικό γεγονός και να σου πω την αλήθεια, δεν βλέπω να υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχει σημασία το μέσο. Το ότι βγαίνει μια δουλειά με όσα τραγούδια βγαίνει, με μια συλλογιστική, αυτό δεν χάνεται. Στη Θεσσαλονίκη εδώ και δύο χρόνια έχω ξεκινήσει μια κίνηση, ένα εκδοτικό σχήμα, το οποίο αναγκαστικά θα περάσει από την διελκυστίνδα του κράτους (εφορία κλπ) με το όνομα ΚΥΜΑ. Ήδη έχουμε βγάλει δυο δουλειές και έχουμε στα σκαριά έναν τρίτο δίσκο. Όταν επαναπροσδιορίσεις την έννοια «εμπορικό κέρδος» σου έρχονται διάφορες ιδέες και λύσεις. Για παράδειγμα, έχω σκεφτεί την επόμενη δουλειά μου να την κυκλοφορήσω και σε έναν περιορισμένο αριθμό βινυλίων, κάτι σαν συλλεκτική πρόταση. Θεωρώ λοιπόν ότι δεν πρέπει να σταματήσει όλο αυτό, γιατί θα είναι σαν να καταργήσουμε τα βιβλία από ένα σημείο και μετά. 

 Από την άλλη μεριά το live παραμένει αμετακίνητο. Στο χώρο σας δε, μπορεί να πηγαίνει και σχετικά καλύτερα απ ότι σε άλλους χώρους. 

Ο δικός μας ο χώρος δεν είναι άλλος από εκείνον που μας έχουν βάλει στα ράφια, το λεγόμενο έντεχνο. Εγώ προσωπικά δεν τον δέχομαι αυτό τον τίτλο, αλλά αυτό είναι μια μεγάλη συζήτηση που γίνεται μέσα στα χρόνια. Όντως υπάρχει μια ανοδική τάση στα live μας, γιατί πιστεύω ότι τοποθετούνται πολύ πιο καίρια και πιο σωστά στα ζητήματα που υπάρχουν στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια. Είναι ίσως ο μοναδικός χώρος, αντίθετα με εκείνον του θεάματος και του θεαθήναι που έχει μια σχετικά ανατρεπτική θέση ή θέση αμφισβήτησης απέναντι σε τόσο δύσκολες καταστάσεις τριγύρω μας. 

 Τραγουδοποιός, συνθέτης πάνω σε κείμενα άλλων, ερμηνευτής Τι σας εξιτάρει περισσότερο να κάνετε; 

Είναι μαγική στιγμή όταν παίρνεις το άδειο χαρτί και το γεμίζεις με δημιουργία. Η τραγουδοποιία είναι άμεση μορφή τέχνης και η χαρά της επιβεβαίωσης είναι άμεση. Αλλά παράλληλα με συγκινεί πάρα πολύ να μου έρθει ως δώρο ένα καλό τραγούδι που θα πρέπει να ερμηνεύσω. Ζηλεύω πολύ με την καλή έννοια, είναι ωραίος ο ρόλος του τραγουδιστή αν και πιο ματαιόδοξος, πιο φιλάρεσκος. Αυτό συμβαίνει κυρίως γιατί λείπει η βάση της δημιουργίας, είναι εξαρτημένος από το τι θα φτιάξει ο δημιουργός, αν θα ταιριάξει, αν υπάρξει επικοινωνία, αν δεν παρεξηγηθούν μεταξύ τους χίλια δυο. Κατά συνέπεια ο τραγουδιστής είναι λίγο έρμαιο στην προσπάθειά του να υπάρξει. Από την άλλη, υπήρξαν και τραγουδιστές που λειτούργησαν αδηφάγα, πράγμα που στην πορεία το πλήρωσαν πολύ σκληρά. 

 Υπάρχει μία πρόταση την οποία δεν θα μπορούσατε με τίποτα να απορρίψετε; 

Γενικά είμαι πάρα πολύ εύκολο στις συνεργασίες μου και υπερβολικά ευσυγκίνητος με τις δουλειές των συναδέλφων, έχω παίξει κάτω από πολλές συνθήκες και σε πολλά πατάρια. Εκείνο που θα ήθελα πάρα πολύ να μου συμβεί είναι να βρεθώ και να παίξω στο εξωτερικό. Έχει συμβεί στο παρελθόν κάποιες φορές όμως έγινε στο πλαίσιο της ελληνικής κοινότητας. Θα ήθελα να βρεθώ σε κάτι που να έχει ως σημείο αναφοράς τις επιρροές μου στο εξωτερικό (Πίτερ Γκάμπριελ, Πωλ Σάιμον, Ρότζερ Γουότερς κλπ). Θα ήταν κάτι που θα με δικαίωνε μέσα μου για το γεγονός ότι τόσα χρόνια επιχειρώ πάνω από τα ήθη. Δεν θα μπορούσα να αρνηθώ.  Πάντα συνδύαζα πράγματα διαφορετικά μεταξύ τους σε σημείο που κάποιοι να λένε ότι δεν έχω ύφος, κάτι που δεν ισχύει. Άξονας και ενδιαφέρον μου είναι η Ελλάδα ως οικουμενική διάσταση, η οποία έχει την ιδιαιτερότητα να μπορεί να συγκεράσει πολλές από της μουσικές ανάσες αυτού του πλανήτη. Προσφέρει μια βάση στην οποία μπορείς να πατήσεις και να λειτουργήσεις οικουμενικά και θεωρώ ότι οι Έλληνες μουσικοί και δημιουργοί είναι από τους καλύτερους στον κόσμο. 

 Είστε πεισματικά κάτοικος βορείου Ελλάδος και λάτρης της Θεσσαλονίκης, την ώρα που πολλοί συνάδελφοί σας επέλεξαν να μετακομίσουν στην Αθήνα είτε γιατί ήταν πιο εύκολο να δουλέψουν εδώ, είτε για τις δημόσιες σχέσεις που προσφέρει αυτή η πόλη. 

Άρα δεν ήρθαν στην πόλη της Αθήνας. Μάλλον κατοικοεδρεύουν στις δημόσιες σχέσεις. Είμαι μόνιμος κάτοικος Μεσημερίου, ενός χωριού απέναντι από τον Όλυμπο. Από τα φοιτητικά μου χρόνια είχα στο μυαλό μου να πάρω ένα ωραίο κομμάτι γης και να ακουμπήσω εκεί τα όνειρά και τις εμμονές μου. Η αλήθεια είναι πως η δουλειά μας είναι κουραστική και νομίζω ότι όλοι μας θέλουμε έχουμε κάπου να καταφεύγουμε. Τη Θεσσαλονίκη την αγαπάω πολύ γιατί συν τοις άλλοις έχει το εξής χαρακτηριστικό το οποίο κάποιοι φρόντισαν επιμελώς να το καλύψουν: πάντα ήταν μια πολυπολιτισμική πόλη. Αν την περπατήσεις με κάποιον γνώστη που να μπορεί να σε πάει στα σωστά σημεία, κατά κάποιον τρόπο θα νικηθείς από την Ιστορία και το χρόνο τα οποία είναι χαραγμένα πάνω στις πέτρες. Η Θεσσαλονίκη δεν είναι πατσάς- μπουγάτσα- ερωτική πόλη. Είναι μια πόλη που μας χρειάζεται, έχει και το λιμάνι που σου λέει «φύγε» και ταυτόχρονα είναι μια αγκαλιά που σου λέει «έλα». Είναι κάτι μαγικό αυτό.  

 Πλατεία Ναυαρίνου- Πλατεία Εξαρχείων: ένα διαρκές σαράκι για το σύστημα ή απλώς μια φούσκα που δεν βρήκε πού να σκάσει; 

Φούσκα σε καμία περίπτωση. Είναι ένας τρόπος ζωής. Τα πιο κινητικά κομμάτια κάθε γενιάς επηρεάστηκαν από αυτό τον τρόπο. Εμείς ήμασταν από τους πρώτους που κατεβήκαμε στην Πλατεία Ναυαρίνου και ταράξαμε τα νερά. Αυτές οι πλατείες εμπεριέχουν έναν συμβολισμό αν μη τι άλλο, ότι παίρνεις μια αντίθετη θέση απέναντι στα πράγματα και γι αυτό χτυπήθηκαν πάρα πολύ και για χρόνια από τα ναρκωτικά. Δεν είναι τυχαίο. Το αντί έχει κόστος προσωπικό. 

 Πριν από λίγα χρόνια στη μουσική σκηνή Μετρό είχατε αναφωνήσει επί σκηνής ότι κουραστήκατε να δίνετε εξετάσεις. Αισθάνεστε ότι για κάποιους δεν είστε αρκετός και ότι θα πρέπει να απολογηθείτε για κάτι; 

Για πάρα πολλούς δεν είμαι αρκετός και θα μπορούσα να πω ότι είμαι μόνος μου, ένας μοναχικός λύκος. Με τους ομότεχνους και τους συνομηλίκους μου δεν έχουμε καμία σχέση, ούτε κάνουμε παρέα ούτε μιλάμε στο τηλέφωνο. Δεν γνωρίζω για ποιο λόγο, αλλά κάτι θα φταίει και με εμένα δεν μπορεί να φταίνε μόνο οι άλλοι. Ουσιαστικά εκείνο που με στεναχωρεί είναι ότι εμποδίζεται η ανταλλαγή των ιδεών με αυτή την κατάσταση. Δεν σου κρύβω όμως πως ό,τι έχω καταφέρει το έχω καταφέρει δύσκολα και είμαι πλέον στη φάση που θέλω να προσφέρω, να επιστρέψω πράγματα. Δεν μπορείς να ασχολείσαι συνέχεια με τον εαυτό σου, δεν έχει και νόημα. Εξού και η ευκαιρία (όχι εταιρία) με το ΚΥΜΑ. Όσον αφορά τις εξετάσεις τις δίνω εκεί που θέλω, δηλαδή σε αυτούς που έρχονται, στη νέα γενιά τη οποία μέσα από την καρδιά μου εκτιμώ και θαυμάζω γιατί αυτό που της έχει τύχει δεν είναι και το ευκολότερο. Θαυμάζω πραγματικά την αποφασιστικότητα και την επάρκεια αυτής της γενιάς, τη σχέση με τη γνώση και την ειδίκευση. Έχω μια στεναχώρια βέβαια που έχει παρατήσει τη γλώσσα η οποία είναι όπλο, αλλά τι να γίνει. 

 Κρίση ή παρακμή αυτό που συμβαίνει; 

Υπάρχει η κρίση ως αναδιάρθρωση και αναδιανομή του πλούτου (πάλι προς όφελος των λίγων) και ως τρόπος να μας πάρουν πίσω όσα καταφέραμε να κατακτήσουμε όλα αυτά τα χρόνια. Από την άλλη μεριά υπάρχει το στοιχείο της παρακμής και μας αφορά άμεσα. Δεν τολμάμε να βγούμε και να αναζητήσουμε μια νέα εκκλησία του Δήμου, αυτό που ξεκίνησε στις πλατείες, την ουσία της λαϊκής συνέλευσης. Ακούγεται παράλογο, αλλά πείτε μου πόσο λογικό είναι αυτό που συμβαίνει σήμερα. Πόσο λογικό ήταν αυτό το «Ναι σε όλα» που ψήφισαν οι βουλευτές μας; Πόσο λογικό είναι να ταυτίζεται η ευτυχία με την κατανάλωση και ο φόβος του ανθρώπου μη χάσει την καταναλωτική του δύναμη; 

 Μέρες που είναι, τι θα δούμε στην Αυλαία; 

Η Αυλαία είναι ένα στέκι το οποίο το γνώρισα πέρσι και μου άρεσε πάρα πολύ, σαν αισθητική. Ποτέ τα πράγματα δεν είναι εύκολα, πάντα χρειάζεται κόπος και αίμα να χτιστούν σχέσεις εμπιστοσύνης και αμοιβαιότητας η οποία θα μπορέσει να αποδώσει και να ανακουφίσει τελικά αυτό που ζούμε. Αυτό επιχειρούμε ερχόμενοι εδώ. Επίσης, επειδή με εμπνέει πολύ ο χώρος, θα προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε μερικά κομμάτια από την δουλειά που ετοιμάζω αυτή την περίοδο. 

 Η οποία είναι; 

Πρόκειται για μια εργασία βγαλμένη μέσα από ένα ημερολόγιο, από τα πρώιμα φοιτητικά μου χρόνια μέχρι τώρα. Υπάρχουν περίοδοι που κατέφευγα συχνά σε αυτό και άλλες που περνούσε καιρός χωρίς να γράψω. Το τετράδιο αυτό επιβίωσε από μετακομίσεις, από χωρισμούς, από διάφορες καταστάσεις. Ήταν χαμένο για πολύ καιρό, δεν είχα ιδέα ότι υπήρχε ακόμα. Διαβάζοντάς το σήμερα καταλαβαίνω ότι μέσα εκεί είναι γραμμένο ό,τι έπρεπε να προδώσω  για να εξασφαλίσω την συνενοχή μου. Και συνειδητοποιώ ότι το έκανα με μεγάλη επιμέλεια. Το τετράδιο αυτό λοιπόν ήρθε στα χέρια της κόρης μου η οποία το ανακάλυψε μέσα στα βιβλία και άρχισε να το διαβάζει κυρίως λόγω του πολύ όμορφου εξωφύλλου. Της το άρπαξα έντρομος από τα χέρια και όταν κάθισα να το ξαναδιαβάσω, ένιωσα ότι όλα αυτά που έγραφα μου έβγαζαν τη γλώσσα λέγοντάς μου «νόμισες ότι θα ξεφύγεις από εμάς αλλά εμείς είμαστε εδώ». Με βοήθησε πάρα πολύ η Σοφία Γεωργαντζή  ως φιλόλογος, να τα βάλουμε σε μια σειρά, συμπλήρωσα κάποια κενά και κατάλαβα ότι με έναν μαγικό τρόπο το 1986 προβάλλεται στο 2012 και είναι ολοζώντανο. Προέκυψε λοιπόν ένας διπλός δίσκος στον οποίο μιλάω για αυτές τις κρίσιμες δεκαετίες τις γενιάς μου. Νομίζω ότι είναι μια δουλειά που έρχεται να ακουμπήσει στο οικουμενικό στοιχείο που λέγαμε παραπάνω.  

 info 
Μουσική Σκηνή Αυλαία 
Αγίου Όρους 15, Βοτανικός, 
Τηλέφωνο Κρατήσεων  210-3474074        
Ώρα έναρξης: 10.30

Camly - A Responsive Blogger Theme, Lets Take your blog to the next level.

This is an example of a Optin Form, you could edit this to put information about yourself.


This is an example of a Optin Form, you could edit this to put information about yourself or your site so readers know where you are coming from. Find out more...


Following are the some of the Advantages of Opt-in Form :-

  • Easy to Setup and use.
  • It Can Generate more email subscribers.
  • It’s beautiful on every screen size (try resizing your browser!)
Subscribe Via Email

Subscribe to our newsletter to get the latest updates to your inbox. ;-)

Your email address is safe with us!