Κυκλοφόρησε το νέο τεύχος Ιουνίου του περιοδικού Δίφωνο, με εξώφυλλο τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου. Δεν έχει νόημα να αναλύσω κι εγώ με τη σειρά μου ένα-ένα τα θέματα που πραγματεύεται το εν λόγω τεύχος, το έχουν κάνει ήδη πολύ άρτια οι συνάδελφοι Ηρακλής Οικονόμου και Αντώνης Μποσκοΐτης μέσα από τα προσωπικά τους blogs. Δεν μπορώ ωστόσο να μην προσυπογράψω ότι πρόκειται για ένα από τα πιο απολαυστικά τεύχη των τελευταίων ετών, καθώς πέρα από τις πολύ ωραίες συνεντεύξεις και τα ενδιαφέροντα (και καλοσυνταγμένα) θέματα, δίνονται δώρο και δύο cd από εκείνα που έλειπαν από τις δισκοθήκες πολλών από εμάς. Από τη μία ο Νίκος Παπάζογλου σε μια ανθολογία που φέρει την υπογραφή του Γιάννη Θ. Πετρίδη, με συγκεντρωμένα πολλά από τα διαμάντια της δισκογραφίας του. Από την άλλη ο Γιώργος Σεφέρης καρφωμένος στο πεντάγραμμο, μελοποιημένος από συνθέτες που συγκροτούν ένα ευρύτατο φάσμα ηλικιών και χαρακτηριστικών. Από τους ογκόλιθους Μίκη Θεοδωράκη, Δήμο Μούτση και Σταύρο Κουγιουμτζή, στον εναλλακτικότερο Πέτρο Θεοτοκάτο και τον νεότατο πλην στιβαρότατο τραγουδοποιό Αλέξανδρο Εμμανουηλίδη. Τη συλλογή αυτή επιμελείται ο Αντώνης Μποσκοΐτης. Τέλος, να γνωστοποιήσω ότι το Δίφωνο απέκτησε παρουσία και στο Facebook μέσα από ένα fun page, το οποίο οι δικτυωμένοι θα το βρείτε ΕΔΩ. Ακολουθούν να βασικά περιεχόμενα του τεύχους Ιουνίου.
* O Βασίλης Παπακωνσταντίνου πάντα θυμωμένος και ετοιμοπόλεμος. Ό,τι πιστεύει, αυτό ακριβώς τραγουδάει και αυτό ακριβώς λέει.
* World music festivals της Ευρώπης
Κάθε ευρωπαϊκή χώρα που σέβεται τον εαυτό της διαθέτει το λιγότερο ένα φεστιβάλ world μουσικής. Το Δίφωνο σας ταξιδεύει στα καλύτερα.
* Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης και Μαρία Παπαγεωργίου
Στα live τους ανακαλύπτεις ότι, αν η ψυχή σου είχε φωνή, θα μίλαγε έτσι ακριβώς.
* Νίκος Παπάζογλου
Σκάλισε ηλεκτρικά τις τροπικές κλίμακες και ξεκλείδωσε από άλλο δρόμο την ελληνικότητα, που κουβαλάμε ή δεν κουβαλάμε.
* Έργα και ημέρες του πανκ στην Ελλάδα
Θεωρήθηκε κοινωνικό κίνημα, παρά μουσικό ρεύμα. Ωμό, επιθετικό κι αλήτικο. Σαν ήχοι μάχης, θόρυβοι μηχανής και κραυγές απόγνωσης. Η οργή απέναντι στο συντηρητισμό και στην ανεργία.
* Μουσικές για τον Αριστοφάνη
Το πανηγύρι κρατάει 2.500 χρόνια!
* Αλκίνοος Ιωαννίδης
Απλά κλασικός
* The Boy
Σεξ, χιούμορ, κατάθλιψη, πολιτική, κοινωνία, αγάπη, οικογένεια, θάνατος = τραγούδι.
* Μιχάλης Δέλτα
«Η μουσική σήμερα είναι μεζές».
* Λεωνίδας Μαριδάκης
Η εποχή μας ευνοεί την ποίηση.
* Smokey Bandits
Καταζητούνται μεταξύ Κεντρικών Βαλκανίων και Μεσοδυτικών Πολιτειών.
* Γιώργος Σταυριανός
«Έψαχνα πάντα τον παράδρομο, όχι την ευθεία οδό».
* Στάθης Μαυρομμάτης
Σαξόφωνο το ελληνικό.
* Buika
Αν υποθέσουμε ότι ο όρος άφρο-φλαμένκο υφίσταται, τότε η Buika είναι η πρωτεργάτριά του.
* Charlie Winston
Ένας μποέμ με το μανδύα του δανδή.
* Στάθης Παχίδης
Για παθητικούς καπνιστές και αντιπαθητικούς αντικαπνιστές.
ΤΑ CD ΤΟΥ ΔΙΦΩΝΟΥ
Νίκος Παπάζογλου – Εδώ, στη Ρωγμή του Χρόνου
Τα 15 κομμάτια αυτής της συλλογής έρχονται από τους πέντε σόλο δίσκους του. Από το νόμιμο και μεικτό είδος στο σεντούκι της γιαγιάς. Ροκ; Λαϊκός; Έντεχνος; Παραδοσιακός; Τίποτα απ’ όλα αυτά και σίγουρα λίγο απ’ όλα αυτά. «Συνέργεια» θα σου πει ο ίδιος. Συνέργεια και μια μόνιμη διάθεση ν’ ανιχνεύει κάθε φορά τι είναι πραγματικό στην τέχνη του.
Τραγούδια σε ποίηση Γιώργου Σεφέρη
Η ιστορία μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε. Η ποίηση του Σεφέρη έχει τη θλίψη του ανθρώπου που στοχάζεται πολύ πάνω στα ανθρώπινα. Η γλυκόπικρη γεύση του λόγου του εμπνέει από τότε μέχρι και τώρα. Μια συλλογή δεκατριών μελοποιημένων ποιημάτων που με τέχνη αφήνουν αποτυπώματα στον χρόνο για να τα αποκρυπτογραφούν οι νεότεροι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου